Sabah 10:30 Civarıydı Yalçın Parkta Oturmuş Arkadaşlarımı Beklıyordum Sonra Bir Çocuk Sesi Duydum Babaaa Sobeee Dediii Megersem Bi Çocuk Ve Bir Baba Saklambaç Oynuyormuş Yüzüm Hep Güldü Çocugu Mutlu Görünce Hemde Ağladım Çünkü Yaşıyamadıgım Çocukluğum Aklıma Geldi Beni Anneannem Büyüttüü O Benım Annem Ve O Öldükten Sonra Ben Annemlede Babamlada Yaşıyamadım Sürekli Dövdüler Baskııı Uyguladılarr Bir Ğün Baba Hadı Gezelım Dedıgımdeki Yediğim Tokatıı Bile Unutamam Hiç Beni Seven Benle İlgilenen Bir Ailem Olmadııı Siğara İçtigimi Duyunca Hertarafımııı Morarttıı Meselaaa Sizin Babanızdaa Böylemiii Yoksa Yalnızmıyım Keşke ölsede Diyorumm Daha Mutlu Olurum birkere
Baba Demek Gelmediii İçimden SENDEN HEP NEFRET EDECEM ÇOCUKLUGUMUN KATİLİ
