Acımasız gerçek

Konumuz ne?

Uzun süre bölüm yapmadım ama umarım büyük bi aile olcaz .Konumuza girelim😊
Çok korkunç gece idi.Korkular dolup daşıyodu ben daha çok küçüktüm bunları yaşamak için daha ben hayatı anlamak istemiyordum ben sadece diğer çocuklar gibi salıncağa binmek ailemle gezmek isterdim.Ama ben diğer çocuklar gibi değildim.Her gün babam içib gelir.annemi döverdi. Annemden para isterdi.Bu gece ise annemin bana son yemek yedirtiyi,son çişimi yapdırdığı,son beni öpdüğü gece idi.Babam içeri yine içkili gelmiş annemden para istemeye başladı .Annem sinirle ayağa kalkıp yeter artık bu çocuğun psikolojisi bozuldu.Sen ne kadar aşağılık bir insansın dedi.Ben korkumdan artık altıma çiş yapmışdım.O kadar korkuyorudum ki çığlıklar aklımda gelip gidiyodu.Babam sinirlenip annemin ekmeği doğradığı bıçağı anneme yaklaştırdı.Annem artık babama yalvararak Mustafa yapma nolur çocuk var.Ailemizi düşün dedi.Ve annemi odaya salarak ilk önce dövdü sonra da bıçakladı.Annem çığlık atıyodu Ben galiba o günden bu güne gala da deliriyorum Bunu kendimde hiss ede biliyodum.Ve o gece babami tutukladilar.Annem ise yerde Kanli durarken yanina gitdim ona yaklaşdığım an bayıldım ama ben sadece 8 yaşımdaydım ben çok küçüktüm.Bayıldım ve gözlerimi açtığımda annem yerde yokdu.Çığlık atarak annemi getirin bana diyerek bağırdım.Hemşire teyze bana yaklaşıp annemin cenazesi hazırlandığı deyince bağırmağa başladım.Ben onu görmem gerekiyor.Beni onun yanına alın dedim.Hemşire teyze annemin morg da olduğunu söyledi.Ve benimde çocuklar evine gideceğimi söyledi.O an ben ağlayarak hemşireye bakmadan dışarıya çıkıp kaçmağa başladım.Bi de baktıkda kendimi araba önünde ve şu an çarpılacağımı gördüm ve sonra.....
Oy verer ve yorum yaparmısınız? Canlarım biraz üzücü evet yani kendim yazdıkda ağladım devamını isteyenler yoruma❤️😊sizi seviyorum....Bundan sonra wattpad a daha çok olcam ❤️