Curses and Kisses

XXXIV

"If it's okay with Mommy, why not? Nasaan na po pala si Mommy?" Pumasok ako sa kusina kung nasaan sila at sabay-sabay pa silang lumingon sa akin.

"I'm here, baby."

"Mommy!" My daughter exclaimed before she climbed down her chair. Nag-squat ako para salubungin siya at nakangiting yinakap siya na parang galing ako sa bakasyon at hindi sa hospital.

"What took you so long? Kanina pa kami nandito, bakit hindi ka sumabay sa amin?" Tanong niya. I looked at Mom and Dad who was talking with low voices.

"May dinaanan lang ako, Anak."

"Were you with Daddy? I haven't seen him." Natigil sila Mommy saka lumingon sa amin, tinignan ko naman sa mata si Sab at kita ko ang saya doon habang binibigkas niya ang "Daddy". I can't help it but feel guilty. I chose to lie to my daughter who is my source of everything. Paano ko nasikmurang magsinungaling sa anak ko?

"Daddy's..." hinaplos ko ang buhok niya, "Daddy's out of town for a week. He told me to tell you that loves you."

"So you were with Daddy?" tanong niya agad, 'di man lang nagulat sa sinabi kong mawawala ng isang linggo ang ama niya.

"Oo nga, Sapphira. You were with Daddy?" It was Mom. Judging from her expression, hindi pa nasasabi ni Daddy na itinaboy niya ako kay Cyto kanina. "Why were you with Cyto?" Tanong niya sa akin pero si Daddy ang sumagot para sa akin.

"I let him in." Tinanggal ni Mommy and kamay ni Dad na nasa braso niya.

"Why? I thought you couldn't stand him, Jude? Bakit mo siya pinapasok?" Bago pa sila magtalo sa harap namin ay hinila na siya ni Dad palabas ng kusina.

"Mom?" Tawag ni Sab, "Can I stay here with Mommy Lola and Daddy Lolo for a while? Magpahinga ka muna without me po. I heard Tito Seth that he's going to pahiram his car to you, may kasama kang driver kasi you're prone to accidents daw lately." Then worry was visible in her eyes, "Be careful na, Mommy, okay? Hindi ko po alam ang gagawin ko without you. Daddy is fine pero iba kapag meron ka." Napaluha ako sa sinabi niya kaya yinakap ko ulit siya.

When Sab said that she'll stay at Mom and Dad's place, hindi ko alam na agad-agad. Dumating ang mga gamit niya na galing sa unit ko at pinaalis ako na parang hindi ako galing sa hospital at hindi kailangan ng mag-aalaga. Kaya ang kinalabasan ay naburo ako sa loob ng unit habang nakatulala sa TV na magdamag na na naka-open.

Sa itinagal kong nakatulala sa TV, dumadapo sa isip ko ang pinag-usapan namin ni Cyto. He's giving me a choice pero hindi ko alam kung anong pipiliin ko. Hindi naman puwedeng basta-basta kong iwanan si Cade dahil lang sa single pala si Cyto, hindi din naman puwedeng basta-basta akong babalik kay Cyto dahil lang sa may nararamdaman pa din ako sa kanya. How can I choose one without hurting the other? Should I choose Cyto whom I love or Cade who fixed me when I was broken?

As if on cue, my phone rang with Cade's name on its caller ID. Huminga ako ng malalim bago ito sinagot. Nang magpakita ang mukha niya sa screen ay owtomatiko akong napangiti na parang wala akong iniisip kanina.

"Hey, Honey." bati niya. Napansin ko na nakasuot siya ng winter jacket at ang kaunting snow sa buhok niya.

"Where are you?" Inikot niya ang camera niya pero puro snow lang ang nakita ko.

"I'm in Hokkaido. Sa lahat ng lugar dito sa Japan, dito pa naman nagpatayo ng branch si Daddy." Hindi ko nagawang ngumiti nang nagsalita siya ng Niponggo na hindi accurate ang meaning. Mukhang nahalata niya ito dahil biglang sumeryoso ang expression niya.

"You okay, Hon? You look pale." Tinitigan ko siya sa mata kahit na sa screen lamang ito.

"Cade, can I ask you a question?" I said in a low voice then he answered in a jolly tone.