2.BÖLÜM /ÖLÜM

44 16 0
                                    

Arkadaşlar eğer müzikle beraber okursanız daha keyifli bir hâl alacağına inanıyorum ve medyadaki sözlerin hepsi Duâmızın sözleri

"B-bed-iş sultan vurulmuş "

"N-ne d-ded-din sen "

Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki hatta kaynar su değil kezzap dökülmüştü.Hızla oradan ayrılıp hastaneye koşmaya başladım, başladım ama ne çare oraya kadar koşamazdım ki. Geri dönüp

"Kayra ,Kayra Allah aşkına beni anneme götür "

Diye yalvarınca

"güzelim gidiyoruz zaten hadi bakalım mavişler "

deyip arabaya bindi ve bizde arkasından gittik tabii.

"Öyle bi şey olsa neden seni aradılar Kayra bana şaka falan yapmıyosun dimi ?Bak eğer şakaysa hiiiiç komik değil! "

Diye bağırdıktan sonra ortaya tavrımı koymuştum.

Ama hastaneye geldiğinde anladım ki şaka değilmiş . Danışmadan annemin 8.katta ameliyatta olduğunu öğrenince yukarı çıkmak için asansör beklemeye koyulduk. Yaklaşık 5 dakikadır asansör olacak konuşan kadını bekliyorduk .Sinirlerim ve sabrım yeterince dolmuş ve taşmıştı.

" Hadi yaa,hadi anasını satayım .Çabuk gel beee "

hepimiz bir şeyler mırıldanıyorduk. Ben daha fazla dayanamayıp merdivenlerden koşmaya başladım.Sonunda ameliyathanenin önüne gelmiştim ve arkamdan bizimkiler de .

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Yaklaşık dört saattir annemin ameliyattan çıkmasını bekliyoruz.

"Bir kurşun ya alt tarafı bi iki kurşun neden bu kadar uzun sürdü Elisa "

diye yanımda bulunan Elisaya sorumu yöneltince ağlamaklı ses tonuyla

"belki başkasıdır ameliyatta olan"

dedi.Ama kendi söylediğine kendi bile inanmışa benzemiyordu .

"Yeme beni Elisa annem o içerde bıçak altında olan annem benim anneem Afyasının annesi "

Artık o kadar ağlamaktan bitap düşmek üzereyken Kayra yanıma gelip omzumu başına koydurttu.

"Gel maviş şurada oturalım,sende biraz toparlanırsın hem"

diyerek beni bankların oraya götürüyordu. Yaklaşık dört saattir ayakta bekliyordum . Hayli yorulmuştum.

"Kim bu Kayra annemin canına kast etmek isteyen şerefsiz kim"

sorum karşısında

"Hiçbir fikrim yok "

diye konuyu kapattı şu an daha mühim olan şey annemin sağlığı idi onu bu duruma sokan değil .

"Ama bulucam o..."

daha cümlemi tamamlayamadan amaliyathanenin kapısı açıldı ve doktor çıktı .

"Hah doktor bey noldu, nasıl, iyi mi durumu?"

Diva'nın yönelttiği soruya doktor ;

"Siz hastanın yakını mısınız ?"

diye saçma bi soru yöneltince sinirle öne bi adım atıp

"gösterecem ben sana şimd..."

Kayra kolundan tutup geriye doğru çekerken cümlem havada asılı kalmıştı. Ve Şilan da

UNUTTUM!  #Wattys2018Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin