ဘုရင့္​ကိုယ္​လုပ္​​ေတာ္​အား ခိုးယူျခင္​း/ ဘုရင့်ကိုယ်လုပ်တော်အား ခိုးယူခြင်း

Chapter - 70 (Zawgyi & Unicode)

●●●Zawgyi●●●

တစ္​ညသာ႐ွ​ိ​ေန​ေသး​ေသာ္​လည္​း တစ္​​ေယာက္​တည္​းမျဖစ္​လိုဘဲ လုယီ ႏွင္​့ က်ဴးအန္​း တို႔ကို အိုက္​႐ွင္​း သတိရ​ေနမိသည္​။ ျခံအ​ေ႐ွ႕ဘက္​တြင္​ထိုင္​ကာ လုယီ ႏွင္​့ က်ဴးအန္​း တို႔ ျပန္​အလာကို ​ေစာင္​့​ေနရင္​း အနည္​းငယ္​စူထြက္​​ေန​ေသာ ​ဗိုက္​ကိုပြတ္​သပ္​ရင္​း အထဲ႐ွိ က​ေလးငယ္​ကို စကား​ေျပာ​ေန​ေလသည္​။

​ေနာက္​ပိုင္​းတြင္​ မနက္​​ေစာ​ေစာပ်ိဳ႕အန္​ျခင္​း ​ေလ်ာ့နည္​းလာ​ေသာ္​လည္​း ​ေမာပန္​း​​ေနၿပီး အ​ေသးအဖြဲကိစၥပင္​လ်ွင္​ သူ႔ကို ငို​ေစခ်င္​​ေၾကာင္​း သတိျပဳမိလာသည္​။ သူငိုလ်ွင္​ လုယီ ႏွင္​့ က်ဴးအန္​း တို႔ စိုးရိမ္​ရမည္​ကိုသိသျဖင္​့ မငိုမိ​ေစရန္​ ထိန္​းခ်ဳပ္​​ေသာ္​လည္​း မရ​ေပ။  လုယီ တို႔ကို စိတ္​ပူပန္​​ေစမိသည္​ကို​ေတြးလိုက္​ရံုႏွင္​့ပင္​ အိုက္​႐ွင္​း ငိုခ်င္​လာသည္​။

မ်က္​လံုးအိမ္​ထဲတြင္​ စုစည္​းလာ​ေသာ မ်က္​ရည္​မ်ားကို ဖယ္​သုတ္​လိုက္​ၿပီး ​ေျပးလာသံတစ္​ခုကို ၾကားလိုက္​ရသျဖင္​့ အဝင္​ဝဘက္​သို႔ လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​သည္​။

ခဏအၾကာတြင္​ က​်ဴးအန္​း ​ေပၚလာကာ အိုက္​႐ွင္​း ကို ဖက္​ရန္​အ​ေျပးလာခ်ိန္​ က်ဴးအန္​း ကို ထိပင္​မထိလိုက္​ရ၊ သန္​မာ​ေသာလက္​တစ္​ဖက္​က အိုက္​႐ွင္​း ကို က်ယ္​ျပန္​႔​ေသာရင္​အုပ္​ထဲသို႔သြင္​းလိုက္​ကာ အိုက္​႐ွင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းကို ႏူးညံ့စြာထိ​ေတြ႔ရင္​း ၾကာ႐ွည္​စြာလြမ္​း​ေမာခဲ့​ရ​ေသာ အနမ္​းပန္​းမ်ား ​ေႁခြ​ေလ​ေတာ့သည္​။

က်ဴးအန္​း ႏွင္​့ အိုက္​႐ွင္​း တို႔မွာ ​အံ့အားတသင္​့ျဖစ္​ကာ မလႈပ္​မယွက္​ရပ္​​ေနၾက​ေလသည္​။ မိနစ္​ပိုင္​းမ်ွၾကာၿပီး​ေနာက္​တြင္​ အိုက္​႐ွင္​း ႏႈတ္​ခမ္​းကို ႐ွန္​း လြတ္​​ေပးလိုက္​ၿပီး နဖူး​ကို ယုယစြာ နမ္​း႐ႈိက္​ျပန္​သည္​။

႐ွန္​း ​ေရာက္​လာျခင္​း​ေၾကာင္​့ အိုက္​႐ွင္​း အံ့ဩကာ အိပ္​မက္​မျဖစ္​​ေစရန္​ ဆု​ေတာင္​း​ေနမိၿပီး ဒီ​ေနရာထိတိုင္​​​ေအာင္​ ႐ွန္​း ႐ွာႏိုင္​မည္​မဟုတ္​​ေၾကာင္​းကိုလည္​း စိုးရိမ္​မိ​ေန​သည္​။