Tüm yalnızlıklarım kefemde
Ne bir somun ekmek isterim senden
Ne bir tas su,
Yalnızlığımı anlat bana bir tek bu
Ayak basamayacak kadar kalabalıklığımı
Tanıdığım tanımadığım ağaçları kuşları
Bana yeşili anlat maviyi denizi
En koyu kırmızıları anlat
Susma sakın, güneşi dillerimizle batırıp yüceltelim
Deniz seviyesine
Bir masal anlat bebeğim
İçinde sen ben birde beşik olsun
Sabahlayalım başında
Bahçemiz olsun beyaz ve kırmızı güllerle kaplı
Küçük iki odalı bir ev en ortada
Geçmişimiz cüzdanın hiç açılmamış cebinde kalsın
Hüznü, kederi anahtarı kayıp sandığa koyalım
Yorganımız olmasın birbirimize sarılıp ısınalım
Hayatımızdaki en güzel şey kızımız olsun
Sonra sen
Güzelliğinizi anlat bana
Anlat ki kefemin ağırlığı azalsın
Ruhum hafifleyip düşsün toprak ananın kollarına
Bana nasıl ayrıldık onu anlat sevgilim...
2sıfır6
