Dark Love

Chapter 2

What If

"Just Buko juice and carbonara for me" sabi ni Alex kay Wren na nagtatanong kung ano ang gusto naming kainin.

"Gwen, what do you want? " baling ni Wren sa akin. "Uhmm..Gwen?"

"Huy! Gwennie! " pambubulabog ni Alex sa akin. "Are you okay? kanina ka pa tulala diyan ah!"

"Oh! Haha" an awkward laugh came out from my mouth. "I-i was just studying the l-leson earlier in my head"

"Well, tama na yan, anong gusto mong kainin? " tanong ni Wren.

"Uhm... Just chicken soup and Orange juice" tugon ko ng hindi tumitingin sa kanya.

"Ewww! Hanggang ngayon ganyan parin yung taste mo? Chicken soup and huh" Panunutiya ni Alex sa taste ko.

Ano bang problema doon?
Masarap kaya yon.

"But, kahit anong gawin ko, you are you, nobody can change that, so.... Wren get going!! " utos nito kay Wren.

"Okay, just wait for me." pagpapaalam ni Wren. "I'll be back later"

"bye"

I don't know pero kinakabahan ako...............

*minutes later*

"Uhm...Gwennie, Are you okay? You seem to look pale these days." tanong ni Alex

"No, there's nothing to worry about. I'm totally fine, and I don't look pale, do I?" sabat ko na may kasamang napakalaking ngiti. I faked it.

"Okay but, is there something wrong between you and Wren?" tanong nito, hindi namamalayang papalapit na si Wren sa amin. "Kasi parang you're not comfor-"

"WREN!!!!!!!" agad kong tawag kay Wren upang maiba ang usapan. Ginawa ko ang lahat upang hindi mapalapit sa topic na yon.

"But let me ask you Gwen. Ano yung ginagawa mong parang sketch kanina?" Wren asked.

"I-I saw a m-man in my dream last night." sinagot ko siya nang hindi tumitingin sa kanyang mga mata. Hindi ko kayang tingnan ang mapang akit niyang mga mata. Every part of his body is perfection, he's the definition of beauty, OH God!.

"May I see? OMG! Gwapo ba???" tanong ni Alex.

"UHm........ hahahahahah. of course, but I'm not yet ready to show you who he is eh. Next time nalang." sagot ko.

We talked happily while eating until...............

*BLAG*

"OH my gosh! Wren" sigaw ni Alex na agad pumunta sa nakahandusay at nanghihinang si Wren.

"Wren!!" sigaw ko.

"Ang lakas ng loob mong hamunin ako, tapos isang suntok ka lang naman pala eh" sigaw sa kanya ni Mark, badboy na kinahuhumalingan ng lahat dito sa school and I just found out na..... "alam mo namang may napag usapan na tayo diba! Na lalayuan mo na si Alex, kasi akin lang siya"

I looked at Alex, she looks really shocked. "Alex, I think we need to leave, baka ano pang gawin sayo"

"NO, hindi ko iiwan si Wren, kahit na ano pang mangyari sa akin." tugon nito.

"But Alex, paano kung kung bigla kang kunin ni Mark di---" hindi ko na naituloy ang sinasabi ko nang biglang may kamay na humila sa akin braso. "Ano ba? Bitawan mo nga ako!" sigaw ko na may kasamang takot dahil may isang nakakatakot na lalaki ang humila sa akin palabas ng cafeteria, naka cap siya at nakahood na jacket. So weird.

"Huwag ka nang bumalik do'n. Masasaktan ka lang." he coldly said.

"Hey! Hindi ko alam kung anong sinasabi mo pero kailangan kong paalisin si Alex doon baka kung anong mangyari sakan----Ouch!" bigla niyang hinigpitan ang paghawak sa akin.

"Hindi ako magpapatalo sayo"

"Sige, suntukan nalang oh! Kung sinong mananalo, sakanya si Alex"

"Wren, please no!"

"Oh no! Wren!" sabi ko sabay nito ay ang pagluwag ng hawak ni MR. Mysterious sa braso ko kaya madali akong nakawala rito.

Pag pasok ko sa cafeteria, hindi ko alam, pero dapat pala sumunod nalang ako kay Mr. Mysterious dapat pala hindi na ako pumasok kasi masasaktan lang ako.