က်ဳိးယြင္ရွန္႔ဟာ ေက်ာက္လင္ဖုန္းရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကို တကယ္ခံႏိုင္ရည္မရိွေတာ့ဘူး။ သူဟာ အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေက်ာက္လင္ဖုန္းကို ႏွစ္သိမ့္ရင္း ဒဏ္ရာရ၊ မရေမးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအျပဳအမူက လိန္ခြၽမ္းရင္ထဲကမေက်မနပ္မႈေတြကို ပိုၿပီးေလာင္စာထည့္ေပးလိုက္သလိုပဲ။ လိန္ခြၽမ္းဟာ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ "သူက သတၱဳစြမ္းအားရွင္ပါ။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္က စတီးထက္ေတာင္ မာေသးတယ္။ နဲနဲေလာက္အထိုးခံရ႐ံုနဲ႔ ဘာျဖစ္သြားမွာမို႔လို႔လဲ??" (T/N : နိ အားႀကီးနဲ႔ အႏိုင္က်င့္တာက်ေတာ့ ထည့္ေျပာဦးေလ)

ေက်ာက္လင္ဖုန္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဒါက္တာေရွ႕မွာ အ႐ူးျဖစ္မခံခ်င္လို႔သာ၊ သူ႕ခင္ဗ်ာ လည္ေခ်ာင္းထဲျပည့္လွ်ံလာတဲ့ေသြးေတြကို အန္မထုတ္မိေအာင္ပဲ မနည္းအားတင္းေနရတယ္။ သူဟာ လက္ကိုေဝ့ရမ္းလိုက္ၿပီး အဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္။

ကားတစ္စီးလံုး ႐ုတ္တရက္ၿငိမ္က်သြားတယ္။

လိမ္ခြၽမ္းဟာထိုင္ခံုေအာက္ဖက္က အိတ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သန္႔ရွင္းတဲ့အဝတ္တစ္စံုကိုထုတ္ယူလိုက္ကာ ေပါင္ေပၚကိုတင္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ေဒါက္တာ့အက်ႌကၾကယ္သီးေတြကို စျဖဳတ္ေတာ့တယ္။

"ဘာလုပ္မလို႔လဲ??" က်ဳိးယြင္ရွန္႔ဟာ မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။

"ဒီအက်ႌေတြက ေသြးစြန္းေနၿပီေလ။ ခြၽတ္ၿပီးေတာ့ မလႊတ္ပစ္ရင္ Zombie ေတြလိုက္လာၾကလိမ့္မယ္" လိန္ခြၽမ္းဟာ ရွင္းျပေနရင္းနဲ႔ ၾကယ္သီးေတြကို ဆက္ျဖဳတ္ေနလိုက္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ေလသံဟာ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။ "လက္ေျမႇာက္လိုက္။ အေရွ႕နည္းနည္းေလာက္တိုး။ မင္း ဒီအက်ႌေတြကိုဝတ္ထားတာၾကာေနၿပီ။ ညစ္ပတ္လြန္းလို႔ နဂိုက ဘာအေရာင္ဆိုတာေတာင္ မသိေတာ့ဘူးမဟုတ္လား"

ေဒါက္တာပိုင္အတြက္ အခုလိုပဲေနလာတာ အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီ။ အခုက်ဳိးယြင္ရွန္႔ေရာပဲ။ အခုအခ်ိန္မွာ သူ႕အသက္အတြက္ အာမခံခ်က္လဲရိွေနၿပီဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီးခုခံေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။ က်ဳိးယြင္ရွန္႔ဟာ လိန္ခြၽမ္းအမိန္႔ေပးတဲ့အတိုင္း တစ္ေသြမသိမ္းလိုက္လုပ္လိုက္တယ္။ အေရွ႕တိုးတယ္၊ဘယ္လက္ကိုေျမႇာက္တယ္၊ ညာလက္ကိုေျမႇာက္တယ္...လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ပဲ အက်ႌအလဲခံလိုက္တယ္။

အေမွာင္ထဲက [Face of the Devil]Where stories live. Discover now