CHAPTER 1: Astig! (*^O^*)

Start from the beginning
                                        

isang mahabang oh lang ang sinagot ko. Wala namang katakataka dahil sa lahat ng magkakapatid dad is the most suited one and most of all siya rin ang panganay so, walang problema... but their is something have been bothering me lately.

'and i want you to leave Japan we already talk about your ojichan...'

'perché?' (why?)

'per le vostre vacanze...' (for your vacation ...)

'vacanza?' (vacation?)

'yah you may leave now...' ay bastusan lang? Paalisin ba naman ako.

'ok è bello vederti nonno ..' (ok, it's nice to see you grandpa....)

'yeah you too apo...... and goodbye...' ano kaya ang binulong bulong ng matandang yun. Pabayaan na nga lang.

Pero parang may mali talaga. Hindi ko alam kung paranoid lang ako but my instinct never fails me.

pagbaba ko nakasalubong kami ni dad at we just nodded to each other hindi kami magkagalit or something ha, its just the way it is.. and we're kinda use to it, talagang di lang kami close pero magka vibes naman kami hihi!

Nagtanguan lang kaming dalawa yun lang. There's no hug, kiss, or mano ba dyan. Di ako komportable makipag-close sa kanya no at saka biological father ko man siya di naman siya nagpalaki sa akin. Tama na nga drama magkapaglakwatsa na nga lang.

Pumunta na ako sa may garage saka tinignan isa-isa ang mga sasakyan. Wala bang simple dito? Napabuntonghininga nalang ako ang gagara ng mga sasakyan nila grabeh! takaw atensyon talaga!

Bakit? Ganito kasi yan wala talaga akong sasakyang dala o maski damit wala akong dala nakitulog nga lang ako sa bahay ni tanda dahil ang boring sa bahay sawa na ako sa pagmumukha ng mga tao dun at nag-commute lang ako papunta rito sa mansyon niya. I'm not into cars kasi more on pagkain ako bwahahaha!!

Naglibot libot pa ako baka may makita akong di masyadong kapansin pansin pero wala eh. Ang yaman talaga ng matandang yun aanhin niya ba tong mga sasakyan e, di naman niya to ginagamit.

Paalis na sana ako ng mahagip ng mata ko ang Ashton MartinV8 na tinted, nice! di naman masyadong magarbo ang sasakyan na to. Ok na to hihihi!

Agad kung nilagay ang palad ko sa screen scanner saka ito bumukas at kaagad ko namang kinuha ang susi na nakapaloob rito. Automatic lock siya kaya matapos kunin ang susi ay nagsara ito.

Pagbukas ko sa sasakyan ko ay namangha ako paano ba naman, the car was modernize into a cooler type.

Oh mhen inlab na talaga ako sa sasakyang to! Sheyt! Sino ba namang hindi?

The car was voice command at pwede mo rin i control by using gloves! Parang naglalaro ka lang dahil sa hologram ang control nito! at ito pa may mini fridge inside na may laman wine at root beer, lastly the car was spacious! Hmm... this is my new haven!

"Olalala~~ akin na talaga to."

"Is it your liking, milady?"

"susmaryosep! Lau! wag ka namang pasulpot sulpot!" napahawak naman ako sa dibdib ko, marunong rin naman akong magulat no.

"Sorry, milady" saka siya yumukod.

"accepted, nga pala anong ginagawa mo dito?"

"Under the order of butler Kael, milady."

"para saan naman?" kunot noong tanong ko sa kanya.

The Slaughterer (on-hold)Where stories live. Discover now