A CHALLENGE TO A CASANOVA ^________^

chapter 73. fixing everything

PAPA: oh bat naka salubong yang mga kilay mo?

sabi nya ng pagpasok ko, naka tuon ang attensyon nya sa mga papel na nasa lamesa nya..ng mag angat sya ng tingin ay ngumiti sya..

GAB: pano nyo alam?

nawala na ang mga kunot sa noo ko.

PAPA: tama ako?? woww! galing ko tlga!

tch! yan ang tatay namin! asal bata. pero nakaka tuwa.

PAPA: pano ba nman kasi kada nakikita kita laging naka kunot yang mga noo mo. (smile)

napa yuko ako sa sinabi ng papa ko ng wlang dahilan.

GAB: lagi.. mo ba akong nakikita??

PAPA: oo nman.

cheerful nyang sabi. napa angat ako ng tingin dun para kasing may saya akong naramdaman.

PAPA: i always visit you in your office kaya lang lagi kang busy kaya di na kita iniistorbo. hindi na ako pumapasok sa loob.

GAB: i wish you did..

walang anong sabi ko bsta nlang lumabas sa bibig ko.

PAPA: umupo ka.. my problema kaba?

na upo ako sa isa sa mga silya sa harap ng lamesa nya.

GAB: i knew everything, about Stephen..

PAPA: i know..

ikinalaki ng mga mata ko yun.

GAB: alam mo??

gulat na gulat na tanong ko.

PAPA: oo.

GAB: how??

PAPA: i always watched you. the three of you.alam mo nman na may miss understanding kami ng mama mo parati kaya madahan lang akong umuwi ng bahay. but i always watched the three of you. especially you.

GAB: bakit?

PAPA: cause you make me so proud of you.  you handled so much difficulties but you still move on and do it. hindi mo iniisip ang sarili mo kundi ang mga taong nasa paligid mo. especially your mom. kaya hanga ako sayo.

GAB: kaya va di ka naki alam??

PAPA: yes..

GAB: i wish you did pa! hindi mo alam kung gano ka hirap. nasa sitwasyon ako ngaun na di ko alam kung anong gagawin, i dont even know where to start, to opologize or tell Asaina the truth! hindi ko na alam!

PAPA: im so sorry Gabriel.. alam kong makakaya mo to.

GAB: pano?? hindi ko alam kong pano!

PAPA: you know. tell the truth.. sabi nga nila the truth will set you free. and besides Asaina loves another guy right now ryt?

GAB: yun na nga eh. ginawa ko in the frst place para di masaktan c Asaina, pero yung kina hantungan ng plano ko ay nasaktan pa rin sya! kamumuhian ako ni Asaina pa! ma wawalan ako ng mga kaibigan.

pigil na pigil ko ang mga luha ko sa pag agos. tumayo sya sa swivel chair nya at lumapit sa akin.

PAPA: things are gonna be alright. you've just got to believe.

i stare at him blankly and lost.

PAPA: (he smile again) the first thing you just have to do is..

tumayo sya sa harapan ko at lumuhod, pinatong nya ang dalawa nyang mga kamay sa balikat ko.

im waiting for him to say something.

PAPA: patawarin mo ko..

sa sinabi nyang yun ay agad nag si tuluan ang kanina  ko pang pinapigilang mga luha ..