UNMISTAKEABLE LOVE (Larry Stylinson)

THE REASON IS YOU.

-''Ne demek istiyorsun?''

-''Açıkcası bunun gerçek mi yoksa hayal gibi birşey mi oldugunu ayırt edemedim''

 Harika.Kafam daha fazla karışmıştı.Neden bu konuyu bu kadar kafama takmıştım ki.Sonuçta aptal bir faldı.

-''Bak sadece her ne olursa olsun umudunu kaybetme.Tamam mı?.Umut et.'' dedi ve masadan kalktı.

Aklımdaki soru işaretlerini çözmek için oturdugum bu masaya daha fazla aklım karışmış olarak kalktım.

***

#LOUIS

-''Sen Gemma Styles,Marcus Jones'i eşin olarak kabul ediyor musun?''

Gemma ile Marcus birbirlerine karşı yeminlerini ederken yanımda oturan ve elimi tutan Harry'e baktım.

-''Biz bu gibi şeyleri hiç yaşayamayacagız.'' dedim.

Harry düşünür gibi oldu.Kaşlarını çattı ama cevap vermedi.Ama dogruydu.Biz evlenemezdik.Yasal degildi.Aslında çok fazla umrumda degildi.

Önemli de degildi.Gözlerine baktıgımda içimde oluşan hisler yasaldı.Gülümsemesinin içimi aydınlatması yasaldı.Dokunuşları yasaldı.

Bizim aşkımız yasaldı sonuçta.

Yemin töreni bittiginde ayagı kalktık.Harry ablasına sıkıca sarıldı.Onu bu kadar neşeli görmek beni de mutlu ediyordu.

İnsanlar neden evlenirdi?

Onsuz yaşayamayacagını bildiğinde, biriyle ortak bir duyguyu beslediğinde o kagıt parçasının onayı bu kadar önemli miydi?

Peki evlenmek için sebep neydi?

**

Düğün sonrası evin bahçesinde parti vardı.Gemma ile Marcus arkadaşlarıyla sohbet edip, içkilerini yudumluyorlardı.Harry ile ben ise dans ediyorduk.Harry içkiyi biraz fazla kaçırmıştı.Salak salak konuşup, şu her zaman ki komik olmayan esprilerinden yapıyordu.Bazen öyle şeyler söylüyordu ki cidden onu anlamakta zorluk çekiyordum.

Harry kadar olmasada bende biraz içmiştim.

-''Hey!Harry! hadi biraz oturalım'' dedim kolundan tutarak.Başını salladı ve birlikte bahçede ki pofudukların birine oturduk.Aslında oturamamıştık.Harry benim kucagıma oturmuştu.Kollarını boynumdan sardı.Bende kollarımla düşmesini engellemek için beline sardım.

-'' Tık?Tık?'' 

-''Hayır Harry.Bu espriyi kaçıncı kez yapışın sıkılmadın mı?''

-''Tık!Tık?'' dedi sesini yükselterek.

-''Kim o?'' 

-''Harry''

-''Harry kim?'' dediğimde bacaklarını iki yanıma sardı.Kucagıma oturdu ve penisiyle benimkine bastı yaptı.Agzımdan küçük bir inilti çıkmıştı.

-''Tanrı aşkına Harry ne yapıyorsun?'' 

-''Koca penisli Harry!'' dedi ve kahkaha attı.Üzerimde böyle hareket ederken kendime hakim olmam hiç de kolay degil.

-''Birileri görecek Harry!''

-''Sor bakalım umrumda mı?'' dedi ve dudağımı öptü.

Kesinlikle şuan içimde heyecan ve adrenalin patlamaları yaşıyordu.

Sonra onun yüzüne baktım.Her sabah uyandıgımda görmek istedigim şeyin onun yüzü oldugunu fark ettim.Onu sadece rüyalarımda görmenin yetmedigini fark ettim.Sadece onun dudaklarını öpmenin bana bu kadar heyecan verdigi fark ettim.Hayatımda birlikte gülmek istediğim tek kişi oldugunu fark ettim.

Onsuz hayatımı devam ettiremeyecegimi hatta nefes bile alamayacagımı fark ettim.

İçimde oluşan o heyecanla bugün kafamı sıkça kurcalayan soruyu ona sordum.Belki zamanı degildi.Hatta hiç zamanı degildi.

-''Benimle evlenmeye ne dersin?'' diye sordum birden.

-''Şaka mı yapıyorsun?'' dedi gülerek.

-''Hayır. Evlen benimle.'' 

Çünkü her bir yanım 

Aşık her bir yanına 

-''Güzel şaka Tomlinson. Beğendim.'' diyip üzerimde hareketlerini devam ettirdi.Onu kollarından tutatak durmasını sagladım.Gözlerine baktım.

-''Harry..ben ciddiyim''

-''Louis...kaç şişe içtin?'' dedi alayla.

-''Kanada'da gay evlilikleri yasal.Oraya gideriz ve evleniriz.'' dedim.Ama Harry hala yarı şaşkın yarı umursamaz tavırıyla yüzüme bakıp duruyordu ve şarkı mırıldanıyordu.

-''HARRY! Biraz da olsa ciddi olur musun lütfen!'' dediğimde kucagımdan kalktı ve tepemde dikildi.

-''Nerden çıktı bu şimdi?'' dedi biraz öncekinden daha ciddi olarak.

-''İnsan evlenmek için bir sebep buldugunda bu hiç de mantıksız gelmiyor''

-''Neymiş o sebep?''

-''Sen..'' dedim.Ufak bir sessizlikten sonra Harry tekrar konuşmaya başladı.

-''Louis.. bunu isterdim ama biz-'' 

-''Biz ne?'' diyerek ayaga kalktım ve ona dogru yaklaştım.

-''Biz ..evlenemeyiz.''

-''Neden olmasın?'' dediğimde elini alnına götürdü.Bir ileri bir geri gidiyordu.Ona yaklaştım ve kollarından tutup onu durdurdum.Hafifçe onu sarstım ve bakışlarını bana bakmasını sagladım.Ve sorumu tekrarladım.

-''Neden?'' dedim.Sesimin bu kadar güçsüz çıkmasını istememiştim.

Vücudumu iteleyerek kollarını ellerim arasından kurtardı.

-''Üzgünüm'' dedi ve uzaklaştı.

Gözlerim dolmuştu.Sırtımı serin duvara yasladım.Başımı geriye attım ve gözlerimi kapattım.Gözlerimden bir damla yaş yanaklarıma dogru akarken tüm düşündüğüm o olmuştu.

Beni artık sevmiyor musun sevgilim?

Şunu bilmeni isterim ki,

beni sevmediğini düşünmek bile beni paramparça ediyor.

Benim için bir sebep buldum

Kim olduğumu değiştirmek için 

Yeni bir başlangıç için bir sebep 

Ve sebep sensin 

ÇOK FAZLA GECİKEN BU BÖLÜM İÇİN ÖZÜR DİLERİM.YENİ HİKAYE ÜZERİNDE ÇALIŞIYORDUM.

UMARIM BEGENMİŞSİNİZDİR.

VE YİNE BELİRTİYORUM FİNALE YAKLAŞIYORUZ :((((((((((((((

BU BÖLÜMÜ UMARIM BEGENMİŞSİNİZDİR.