Harry Potter - Geleceğin Efsanesi -

Bölüm 1

Yeniden dirildiğimi hissediyorum. Sonunda aptal fare beni diriltiyor. Cehennem iliklerime kadar işledi. Onca zaman burada acı içinde kıvranırken o aptal farenin ne halt ettiğini merak ediyorum. Daha önce gelmesi gerekirdi. Ölüm yiyen geri dönüyor. Bellatrix Lestrange geri dönüyor.  İşte başlıyor...

Buradayım. Canlıyım. Ve fare...Peter...O aptal nerelerde?

 ''Leydim izin verin size yardım-''

''Kes! Bunca zaman nerelerdeydin sen?''

''Üzgünüm leydim Potter bi' süredir peşimdeydi. Ondan kaçıyordum.''

''Bana yalan söyleme Pettigrew!''

''Leydim size asla yalan söylemem acıyın bana doğruyu söylüyorum.''

''Nerde o?''

''Potter mı?''

''Elbette Potter budala!''

''Blacklerin evinde yaşıyor artık''

''Ne kadar zaman geçti?''

''Şey leydim ben...''

''Ne kadar zaman geçti dedim!''

''9 yıl.''

''9 yıl...9 yıl öyle mi?!''

''Leydim ben...''

''Ölmek nasıl bi' his biliyor musun Pettigrew?''

''Leydiiim lütfen acıyın bana...''

''Çok hizmet verdin Pettigrew o yüzden seni acısız öldürücem''

''Leydimm''

''Avada Kedavra!''

Artık ölüm yiyenleri toplamanın zamanı geldi. Artık Harry Potter bir yaşayan ölü olmalı ona acıyı hissettirmenin ölmenin nasıl biz ızdırap olduğunu hissettirmenin zamanı geldi. Artık Karanlık Lord'un zamanı Hahahahah Harry Potter öyle mi? Harry Potter -odadaki her şeyi asasıyla dağıtır- Ölmelisin Potter ölmelisin...

''Accio''

İşte Geliyorlar. Tam zamanında geldiniz Igor, Peter, Alvery, Lucius ve Narcissa Malfoy.

"S-sen... sen nasıl olurda dirilirsin?"

"Bir efsane vardır Lucius mitolojiye göre insanlar Osiris'i severler. Koyduğu kuralları severek yerine getirirler. Kardeşi Seth onun bu başarısını kıskanır.Seth Osiris'ten kurtulmak için bir plan yapar. Kardeşinin ölçülerine uygun bir tabut yaptırır. Bir şölen düzenler ve Osiris'i de o şölene davet eder. Şölenin en sonunda önceden yaptırdığı tabutu çıkararak bu tabutun kime uyarsa ona verileceğini söyler. Herkes dener ve tabut sadece Osiris'e uyar. Bunun üzerine Seth hemen tabutun kapağını kapatır ve Osiris'in içinde oldugu tabutu Nil'e atar. Osiris'in karısı İsis kocasını aramaya başlar. Sonunda tabutunu bulur ve onu da alıp Mısır'a döner. Cenaze töreni yapmak için tabutu bir bataklığa saklar. Seth avdan dönerken tabutu bulur ve çok sinirlenir. Osiris'in vücudunu tabuttan çıkarıp parçalara böler ve Mısır'ın çeşitli yerlerine dağıtır. İsis bu parçaları teker teker bulur. Bir parçası eksiktir. Buna rağmen sihir ve büyü gücünü kullanarak dağılmış parçalarından Osiris'i canlandırır.  ''

''Cidden aptal bi mısır efsanesine inanmamızı mı bekliyorsun? Kimseden habersiz kendine bi' hortkuluk yaptın öyle değil mi?''

"Kes Lucius bunca zaman beklediğim yeter daha fazla zaman kaybetmeden Harry Potter'dan o diriltme taşını almalıyız "

"Yıllarca bunu düşündük ama Potter çok güçlü Harry bizden daha güçlü Bellatrix"

"Ahahahah o mu bizden güçlü? Fazla komik oluyorsun Lucius"

Narcissa ; "O haklı Bellatrix Harry Potter bizden çok daha güçlü unuttun mu Voldemort'u o öldürdü"

" Ahhh kesin su saçmalıkları sen ne cürretle onun adını ağzına alırsın"

-Narcissa'yı duvara yapıştırır-

" Bellatrix bırak onu!"

-kızgın bir şekilde Narcissa'yı yere fırlatır-

"Daha ne bekliyorsunuz sersemler Benimle gelin"

"Harry Potter'ı yok edemeyiz o çok güçlü "

"Bu kadar kişiyle o aptalı alt edeceğimizi mi düşünüyorsun Malfoy!"

"H-hayır ama.."

"Kapat çeneni Malfoy onu yok edeceğiz ama şimdi koca bir ordu toplamaya gidiyoruz ahahaah hazırlan Potter ölüm yaklaşıyor...''

''Diğer ölüm yiyenler Potter'a karşı savaşmayı kabul etmediler''

''Bizimle savaşırlar o zaman''

''Bellatrix biz buraya Potter'a karşı savaşmayacağımızı söylemeye geldik senin aptal kurallarına uymaya değil''

''Immm...burada küçük bi' ölüm yiyen eksik''

Narcissa : ''Draco'yu bu işe bulaştırma Bellatrix''

''İstesem onu öldürürüm Narcissa ama bunu yapmamı istemezsin değil mi? Ya bana katılırsınız ya da sevgili oğlunuzun bu son günü olur''

Narcissa : ''Yemin iç Bellatrix, bozulmaz yemini et ona dokunmayacağına yemin et''

''Neden bunu yapayım?''

''Eğer yemin içersen sana katılırız''

''Pekala hadi başlayalım''

-Tuğçe Şentürk