ေကာ္ဖီသြားပို႔လိုက္ဦးမယ္။ လိုက္မလား "
ေလာင္းကုတ္ကိုထပ္ဝတ္ကာ ေကာ္ဖီခြက္ကို ကိုင္ရင္း မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပသြားသည့္ Oh Sehun ဆိုသည့္ အ႐ိုင္းအစိုင္း။
"Oh Sehun အထိမခံႏိုင္တာ တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္ လို႔ ဂ်ီေယာင္း႐ွီကို ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ့ဲဖူးပါတယ္။"
Camera Stand ကို သိမ္းေနသည့္ Oh Sehun ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာ ဆိုသူ။ Kim Kai။
ဒီလူကပါ..............
"Shuu!"
"အဟင့္...."
စာလုပ္စရာေတြ တစ္ပုံႀကီးသယ္ခ်လာၿပီး စာၾကည့္တိုက္က ေခ်ာင္ကေလာင္ထဲမွာ စားပြဲေပၚ ေခါင္းခ်ရင္း ဟိုလွိမ့္ ဒီလွိမ့္ လွိမ့္ေနေသာ Luhan။ Noti တစ္လုံးမွ တက္မလာသည့္ ဖုန္းကို ဖင္ပြတ္ ေခါင္းပြတ္ပြတ္ကာ ေဆာင့္ေအာင့္ခ်မိသည္။ ဘာလို႔ဖုန္းမဆက္တာလဲ...စာလဲ တစ္ေစာင္မွပို႔မထား။ ငါတအား ဆိုးလို႔မ်ားစိတ္ပ်က္သြားတာလား။
"တီ......."
သံ႐ွည္ဆြဲၿပီးျမည္လာေသာဖုန္းကို ဝမ္းသာအားရေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
"Hello"
"Luhan... အခုငါဘာေတြ႔လိုက္တယ္လို႔ထင္လဲ...ေက်ာင္းေ႐ွ႕က ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေနာ္....မင္းကေလးက ေဆာ္ေလးတစ္ေဗြနဲ႔..."
"တီ"
ဘယ္လိုခ်လိုက္မိမွန္းမသိေသာ ဖုန္းကို က်စ္က်စ္ပါေဆာင္ဆုပ္ထားမိသည္။ ေဝဝါးေသာအျမင္အာ႐ုံကိုခံစားလိုက္မိၿပီး ပါးေပၚ တလိမ့္လိမ့္က်ဆင္းေနတာက မ်က္ရည္ပူေတြ။
"ကိုကို........."
Oh Sehunnie.......
ေျခသံက သူ႔ေနာက္ပါးကေန တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာကာ....
"Yi Fan hyung နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဒီဘက္သြားတယ္ဆိုတာနဲ႔လိုက္လာတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ေကာက္ေနတုန္းလား....
ကိုကို......"
တုန္ေနေသာ ကိုကို႔ပခုံးသားေတြ။
YOU ARE READING
Shuu!(COMPLETED)
Fanfiction#SeLu #HunHan ဘယ္ဘုရားမွအယုံအၾကည္မ႐ွိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကမ႓ာရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကိုးကြယ္တ့ဲ ဘုရားသခင္မို႔ ။ ဘယ်ဘုရားမှအယုံအကြည်မရှိဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကျွန်တော့်ကမ္ဘာရဲ့ ကျွန်တော့်ကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားသခင်မို့ ။
