სანამ კითხვას დაიწყებთ მინდა გაგაფრთხილოთ რომ ეს თავი ქუქს და ლილის დაეთმობა აქ წაიკითხავთ თუ როგორ გაიცნეს ერთმანეთი და ა.შ...მზად ხართ? მაშ დავიწყოთ
*4 წლის წინ*
-სემი ჰომ გითხარი არ მცალიათქო (მე) გაბრაზებული ვეძახი ტელეფონის მეორე მხარეს მყოფ პიროვნებას რომელიც მეჩიჩინება იმას რომ მასთან ერთად კლუბში წავიდე...კვლავ აგრძელებს თხოვნას საშინლად დაღლილი ვარ არ მესმის ნუთუ არ მობეზრდა ყოველდღე კლუბში სიარული? ამ ჩხუბში შემთხვევით ვიღაცას შევეჯახე ტელეფონი ხელიდან გამივარდა და დაბლა დავარდა...მიწაზე ცხვირით მივდიოდი როდესაც ვიღაცას დამიჭირა
-ღმერთო ჩემო (მე) ანერვიულებულმა ვთქვი და ჯერ კიდევ თვალებ დახუჭულმა ღრმად ამოვისუნთქე
-კარგად ხართ? (ის) მისი ტკბილი ხმა ისმის ოჰ ღმერთო! თვალებს ნელა ვახელ მაშინვე მის სახეს ვხედავ...ერთადერთი რაც თვალში მხვდება ეს მისი კერდღელივით კბილებია
-რატომ გავხარ კურდღელს (მე) ჩემთვსი ვიძახი მაგრამ როგორც ჩანს გაიგო დაბღვერილი მიყურებდა
-არაფრის რომ გადაგარჩინე (ის) ირონიულად იძახის და ხელს მიშვებს დაბლა ვიხრები და ტელეფონს ვიღებ
-მადლობა რომ დამეჯახე და ტელეფოინი დამიმტვრიე (მე) ირონიულად ვპასუხობ ის კურდღილს კბილა თავს დაბლა ხრის
-აბა? რა გქვია (ის)
-რაში გაინტერესებს? ან საერთოდ შენნაირ კურდღილს კბილას ჩემი სახელი რატომ უნდა ვუთხრა? (მე) სიცილს იწყებს შემდეგ სახეს ასერიოზულებს
-კურდღლის კბილა? სერიოზულად? (ის)
-კურდღელს გავხარ სხვა რაუნდა დაგიძახო (მე) ირონიულად ვიცი და ტელეფონს ვაშტერდები ჩემი საწყალი ტელეფონი
