ဝင်ထိုင်ပြီးမှ မေးနေသော...သူ့ကို ကျွန်တော်...
စိတ်မပါ့တပါ ကြည့်မိတော့...သူက လိမ္မော်ရည်ကို မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျက်...စုပ်နေရင်းမှ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြသည်...
-ျီးပဲ...တစ်ယောက်တည်း နေချင်ပါတယ်ဆိုမှ...
"စိတ်ပျက်နေတာလား..."
"........."
အေး...မင်းကြောင့်ပဲ~
ထူးတော့ ထူးဆန်းသည်...အခုချိန်မှာ ကျောင်းရှိ လူအားလုံးနီးပါးက...ကျွန်တော့်ကို အမြင်စောင်း
နေကြသည် မဟုတ်လား...
ထူးဆန်းသည့် ဒဏ်ရာနှင့် ကျောင်းဆေးခန်းသို့ ရောက်သွားသော...ကျွန်တော့်အဖြစ်က...လူများ စိတ်ဝင်စားစရာ ဖြစ်နေသည်...သူနှင့် လုံးဝ လုံးဝ မျက်နှာချင်းမဆိုင်တော့ခြင်းကလည်း ဆက်စပ်တွေးတောစရာ...
ကျွန်တော်တို့ အုပ်စုထဲမှ ကောင်များသာ ခရေစေ့ တွင်းကျ သိကြသည်...သို့သော်...သူတို့ပင်ယုံကြည်သလားတော့ ကျွန်တော်မပြောတတ်...
ကောလာဟလများက...ဟိုနားဒီနား ပလူပျံနေသည်...
ကိုယ့်ကို ယုံကြည်သူကလည်း တစ်ယောက်မှမရှိ...ယုံကြည်အောင်လည်း အဖြစ်အပျက်က ရှင်းပြချင်စရာမကောင်းလှ...
ဒါတောင် ဒီကျောင်းသားသစ်က ကျွန်တော့်ဘေး ဝင်ထိုင်သေးသည်...
"မင်း...နောက်တစ်ယောက် ထားကြည့်ချင်လား"
"ဟမ်..."
"နောက်တစ်ယောက် ထားကြည့်ချင်လားလို့"
"မင်း အပူမပါပါဘူး...ဒါက ငါ့ကိစ္စ"
သူက ရယ်နေသည်...
အံ့သြပါရဲ့...
တော်တော် ယဉ်ကျေးမှု မရှိတဲ့အကောင်...
နောက်တယ် ဆိုရအောင်လည်း သူနဲ့ ကျွန်တော်က မျက်နှာချင်းတောင် မဆိုင်ဖူးဘဲ...
"သွားစမ်းပါကွာ...ကြောင်တောင်တောင်နဲ့"
"အတည်ပြောတာ...ငါ မင်းနဲ့ တွဲပေးမယ်လေ"
"မင်း...ငါ့ကို ကြိုက်နေတာလား"
ဒီလိုကောင်မျိုးက ဒီလိုကိုင်ပေးမှ ရမည်...
YOU ARE READING
လူသားတစ်ယောက်ကို ချစ်မိခြင်း
Fanfiction"ချစ်ခြင်း မေတ္တာဆိုတာ ယုံကြည်စရာ မကောင်းပါဘူးလို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပါ...ခင်ဗျားပြောရင် ကျွန်တော် ယုံမယ်." It's a very very long love story. It's about a man who unconditionally loves someone who is hard to understand.
အပိုင်း(၂၂)
Start from the beginning
