Het introvert zijn

1. Indrukken en onzekerheden

Introvert zijn is eigenlijk helemaal niet erg. Iedereen is uniek en dat je introvert bent is alleen maar een klein stukje van jou. Zodra anderen je eenmaal leren kennen ben je vast en zeker een heel erg leuk, supercool en grappig persoon. Het is ook niet zo dat je de hele tijd introvert bent. Het is gewoon het meeste van de tijd. Bovendien is het helemaal niet erg om je zelf te zijn. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar toch!

Ik moet wel eerlijk toegeven dat het niet altijd makkelijk is. Het is constant nadenken en (al zeg ik het zelf) best wel vermoeiend. Ik ben bang dat mensen een foute indruk van mij krijgen of vinden dat ik rare dingen zeg. Dat los ik dan op door helemaal niks te zeggen, wat natuurlijk een beetje een rare indruk achterlaat. Het stomme vind ik dat andere mensen mij al raar vinden. Vanmorgen liep ik bijvoorbeeld de mediatheek binnen. De mediatheek is een soort studieruimte waar ook computers staan en je boeken kunt lenen. Zodra ik door de deuren heen liep, zag ik twee meisjes aan een tafel zitten die ik herkende. Met een meisje zit ik samen in een hockeyteam en met de andere heb ik ook een tijdje hockey gespeeld. Het is zo dat ik niet bepaald vrienden met hun ben en ik zal zeker nooit zomaar op ze afstappen. Laten we de eerste voor het gemak even Inez en de tweede Sam noemen. Zodra Sam mij aan ziet komen lopen draait ze zich meteen om naar Inez en fluistert redelijk hard 'Inez!'. Ik had dit natuurlijk gehoord. Ik ging aan een tafeltje schuin tegenover ze zitten, met mijn rug naar ze toe. Ik zag niks maar ik voelde hoe ze naar me keken. Verder heb ik ze niet horen praten. Desondanks gaf dit me niet alleen een bekeken gevoel maar ik schaamde me ook voor mezelf. Ik voelde me kwetsbaar. Dit zijn dingen die ik zeker niet wil voelen en ik gun ze ook niemand. Gelukkig kwam er al redelijk snel iemand anders die ik ken binnen en die ging bij me zitten.

Soms irriteer ik me eraan dat andere mensen zo gemakkelijk en snel op anderen af kunnen stappen. Ik bedoel leuk voor die mensen natuurlijk, maar waarom kan ik dat niet? Waarom moet kan ik niet zomaar op mensen afstappen, maar moet ik aan alle redenen denken waarom ik het niet zou doen? Waarom moeten mensen op mij afstappen en plaats van dat ik op andere mensen afstap? Iedereen is ook mens en heeft zo zijn eigen onzekerheden. Waarom zijn die van mij dan zo groot? Hebben andere ook zo'n grote onzekerheden of ben alleen ik dat? Sommige van deze vragen kunnen makkelijk beantwoord worden. Het antwoord op een van de vragen kan zijn: 'Omdat andere mensen zich nou eenmaal makkelijker over hun onzekerheden durven te zetten en gewoon op mensen afstappen'. Andere zijn echter levensvragen (zoals mijn docent van Levensbeschouwing zo graag zegt). Er is namelijk geen duidelijk antwoord. Dit zijn de echte k#tvragen waaraan ik maar blijf denken als ik buiten loop. Ik weet ook echt wel dat iedereen onzekerheden heeft. Sommige mensen doen er gewoon ietsje minder mee dan anderen. Dit vind ik bullsh#t. Ik denk dat de onzekerheden van mensen altijd wel achter in hun hoofd rondspoken en dat een stemmetje zegt dat ze het misschien toch maar niet moeten doen. Het is alleen de kunst om er niet naar te luisteren. Ook denk ik dat als je iets vaak genoeg doet en je het stemmetje de hele tijd nergeert, hij op een gegeven moment (als je heel veel geluk hebt) weg gaat. Hoewel het stemmetje bij de mensen die introvert zijn nooit echt helemaal weg gaat. Het is er de meeste tijd. Ookal is het nog zo zacht. Ik weet niet of iemand de film To the bone gezien heeft, maar daar schreeuwen ze in een scène 'F#ck you, Voice!'. Dit is heel leuk en zo. Misschien helpt het sommige mensen ook. Maar ook dit is weer makkelijker gezegd dan gedaan.

Hoe stom ik het ook vind om te zeggen: 'Het ontmoeten van nieuwe mensen hoort bij het leven. Het is de kunst om niet naar het stemmetje te luisteren en op mensen af te stappen om een praatje te maken. Het is onvermijdelijk dat je een eerste indruk maakt (Duh...), de onzekerheid over het maken van de foute indruk moet echter niet overheersend zijn.'

_______________________

Fijn, nu ben een van die mensen die denkt dat ze andere mensen kan beïnvloeden. Alsof iemand ernaar gaat luisteren (ik niet in ieder geval, maar dat is en geheimpje)