Addicted

~4~

Ik schrik wakker en kijk op mijn klok, 4u 's nachts. Pfff een nachtmerrie, over Jorik. Ik snap mezelf echt niet meer, ik heb een klap van hem gehad op mijn kaak maar toch blijf ik aan hem denken. Ugh ik word gek van mezelf. Ik stap uit mijn bed en loop naar beneden om wat koekjes te pakken. Als ik beneden ben zie ik Jorik buiten over straat lopen. Ik pak mijn pak koekjes en kijk weer naar Jorik. Het is zo verleidelijk om nu naar hem toe te lopen, maar ik ben de klap van gistermiddag niet vergeten. Ik ga op de bank zitten en eet mijn koekjes op voor de tv. Als ik even later weer uit het raam kijk staat Jorik te roken. Waarom ben ik zo obsessed? Ohnee! Ben ik verliefd? Nee dat kan niet, ik vind al een jongen uit mijn klas leuk! Wat een onzin verzin ik weer eens. Ik pak mijn oortjes en plug ze in mijn telefoon. Op Spotify speel ik mijn playlist af en ik krijg een bericht van Lindsey.

Het Whatsapp gesprek
Pikkie🙋❤️: hee, nog wakker?😴
U: jup🙋
Pikkie🙋❤️: ben je moe?🤔
U: uhm nee niet echt, hoezo?🤔❤️
Pikkie🙋❤️: ik kan niet slapen en ik verveel me
U: oh..... Naja ik ga wel weer slapen denk ik
Pikkie🙋❤️: of ga je naar Jorik?😏
U: neuhj hoor🙃
Pikkie🙋❤️: veel plezier!😏😏

Einde Whatsapp gesprek

Pff Lindsey kent me te goed. Ik ben ook van plan om naar Jorik toe te lopen maar wat als hij me weer slaat? Mijn kaak doet al pijn en ik wil echt niet nog een klap! Ik kijk weer naar buiten, Jorik is nog steeds aan het roken. Ik besluit toch naar buiten te gaan. Ik trek mijn schoenen aan en loop naar buiten. Ik loop naar Jorik toe. "Hee" zei ik. Hij keek me aan met rode ogen. "H hai?" Stamelde hij, duidelijk de weg kwijt. Ik pakte hem bij zijn hand en trok hem mee naar binnen. Ik legde hem op zijn bank en zocht een dekentje door zijn huis. Als ik er eindelijk een gevonden heb leg ik hem over Jorik heen en druk ik een kus op zijn hoofd. Ik draai me om en wil weg lopen maar Jorik grijpt me bij mijn arm. Ik schrik van zijn actie. Hij trekt me op zich en kust mijn nek. Ohnee! Ik moet naar huis! Straks wordt mijn vader wakker en als die merkt dat ik weg ben heb ik een groot probleem! Ik probeer me los te maken uit zijn greep maar ik geef al snel op. Als ik eenmaal lig begint hij over mijn buik te strelen. Ik word er rustig van en gaap. Met tegenzin val ik in slaap in Joriks armen. Als ik wakker word ruik ik de geur van alcohol, wiet en hasj. Ik kan maar op 1 plek zijn, Jorik zijn huis. Ik voel 2 zachte armen om me heen, het zijn Joriks armen. Jorik slaapt nog. Ik grinnik. Hij ligt met zijn mond open te snurken terwijl er kwijl uit zijn mond loopt. Waar zou hij over dromen? Meisjes uit de stripclub? Waar denken verslaafde mensen eigenlijk aan? Alleen aan drugs? Opnieuw spoken de vragen over en rondom Jorik door mijn hoofd. Hij heeft geen shirt meer aan waardoor zijn mooie sixpack met buiksnor zichtbaar is. Damn, verslaafd of niet, zonder shirt ziet hij er goed uit. Ik kijk op mijn telefoon en zie 22 gemiste oproepen van mijn vader. Shit! Hij weet dat ik weg ben! Snel maak ik me los uit Jorik zijn greep en haast ik me naar huis waar ik mijn boze vader aan tref. "WAAR WAS JIJ?!" Roept mijn vader. Ik kan niet goed liegen maar in deze situatie moet ik wel. "Ik was even wandelen, ik kon niet slapen en had even buitenlucht nodig" verzin ik. "En je had geen appje kunnen sturen?" "De volgende keer zal ik dat doen" antwoord ik op zijn vraag. Ik loop naar mijn kamer en kleed me om. Als ik weer beneden ben maak ik een ontbijtje en ga ik aan tafel zitten. Tot mijn verbazing gaat mijn vader ook zitten. Dit kan een goed teken zijn, maar ook een slecht teken. Ik verwacht het laatste, omdat het meestal slecht nieuws is. Ik neem rustig een paar happen van mijn brood en neem een slok van mijn melk. Mijn vader kijkt naar me terwijl ik nog een hap neem. "Maud....." Begint hij. Ik kijk hem aan. "Je moeder..... Ze komt niet meer terug" gaat hij verder. Ik snap het niet. Blijft mijn moeder nou in een ander land wonen of..? "Hoe bedoel je?" Vraag ik. Mijn vader zucht. "Ze heeft scheidingspapieren aangevraagd, ze gaat daar een leven opbouwen. Ze komt niet meer thuis" zegt mijn vader. Mijn mond valt open. Mijn moeder verlaat mij en mijn vader gewoon? Pfff wat een arrogante trut! Ik sta op, trek mijn schoenen aan en loop naar buiten. Ik loop naar een speeltuin en ga in de schommelmand liggen. Ik begin te huilen. Hoe kan ze dit nou doen? Gewoon in 1 klap is mijn moeder weg. Niet dat ik mijn moeder vaak zag, maar het is en blijft je moeder. De tranen rollen over mijn wangen tot ik opeens een stem hoor. "Waarom huil je? Daar is een meisje zoals jij veel te mooi voor!" Klinkt een bekende stem. Het is Jorik. Ik heb geen zin om het hem te vertellen dus ik houd mijn mond. Hij komt naast me zitten en streelt mijn rug. Waarom is hij het ene moment heel lief? En het andere moment totaal niet? Ik kan deze verwarring van deze jongen er nu echt niet bij hebben. "Shhhhtt, alles komt goed" fluisterdt hij in mijn oor. Ik word er rustig van. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en haal rustiger adem. Hij blijft mijn rug strelen en lieve dingen fluisteren, net zolang tot ik rustig ben. Hoe lief? Ik geniet van zijn warme lichaam en het warme briesje terwijl ik vol in de zon lig. Ik zou zo wel in slaap kunnen vallen. Tot mijn verbazing viel ik ook in slaap.... Of verbeeld ik me dat? Ik heb geen idee maar ik lig wel lekker.