Sold By Mr.Maniac

Chapter Thirty Four

Lumapit ako sa pintuan para pagbuksan ang kumakatok sa bahay. Abala si Mama sa pagAayos ng mga gamit na dadalhin namin. Mamaya dadating yung mga tauhan ni Lac para sunduin kame dahil lilipat na kami sa Lacquere.

"Oh? Long time no see." Si Race pala. Ang aga ata niya?

"Hey." Maikling sagot nito.

"Ang aga mo?" Nagtatakang tanong ko dito.

"Pinapasundo ka saakin ni Lac." Parang kakaiba ata ang kinikilos niya ngayon. Yung parang hindi siya mapakali at tingin siya ng tingin sa paligin.

"Sige." Kinuha ko ang Bag ko sa loob atsaka nagpaAlam kay Mama. "Ma! Alis na po ako! Pinasundo na po ako ni Lac!" Hiyaw ko atsaka sumama kay Race.

Mabilis niyang binuksan ang pintuan ng sasakyan sa likuran atsaka ako nginitian. May tiwala na din ako kay Race kase medyo madami na din yung pinagsamahan namin. Naging kaibigan at kakulitan ko siya sa bahay kaya komportable nako sakanya.

Mabilis niyang pinaandar ang sasakyan. Nagtakip siya ng panyo sa gawing ilong nito atsaka may inispray sa may aircon ng sasakyan niya. Nakita ko sa salamin ang mga mata nito na nakatingin saakin.

Nagiba ang pakiramdam ko at ng magUmpisa nakong mahilo. Hindi ko mapigilan ang nararamdaman ko. Kahit anong pilit kong dumilat mga mata ko ay hindi ko magawa. Inaantok na talaga ako.

Tinignan ko muna siya bago magUmpisang dumilim ang aking paningin. Naramdaman ko din na bumagsak ang katawan ko sa upuan ng sasakyan.

Paggising ko nasa isaang budega o Warehouse ako. Saan to? Wala akong makita kundi lumang mga gamit, Maalikabok, at Madilim. Siguro doblihin mo ang bahay ko ganoon kalaki itong kinalalagyan ko ngayon.

Sinubukan kong umalis sa pagkakaUpo ko pero nakatali ang aking mga kamay ko sa likod ng upuan maging ang mga paa ko ay nakaTali din. Wala akong takas dito. Lumakas ang tibok ng puso ko sa takot at linamon ako ng kaba.

"TULONGG!!" Hiyaw ako ng hiyaw dahil nagbabaka sakali akong may tutulong saakin. Wala akong makitang ibang tao dito.

"Hoy tumahimik ka nga!" May nagsalita sa gawing likuran ko. Kaya piningon ko siya ng masamang tingin. Si Race ang nakita ko kaya mas tinaliman ko ang aking tingin sakanya.

"Anong balak mo saakin! Ibalik mo ko kay Lac!! Wala kang mapapala saakin! Gago ka! Pinagkatiwalaan kita tapos ganito gagawin mo saakin? You stupid bitch!" Hiyaw ko dito. Napalitan ng galit ang kaba ko at hindi ko mapigilan ang bulaklak kong bibig.

Pinsil niya ng mahigpit ang pisngi ko gamit ang isa niyang kamay. "Easy! Iisa-isahin ko ang tanong mo. Balak lang naman namin na perahan ang boyfriend mo! Kinidnapped ka namin kasi gusto ka namin gamitin laban sakanya at ibabalik lang kita sakanya pag binigay na niya ang perang hinihingi namin. At gago ka rin! Hindi ko hiningi ang tiwala mo! Oo! Una palang ganyan na ang plano ko! Kaya fuck you more bitch!" Katapos nitong magsalita ay hinagis niya ang mukha ko kaya muntik nakong tumumba sa alin kinaUupuan.

"By the way. Thankyou ah? Ikaw lang pala makakatulong asakin pinahirapan mo pa'ko" Nakapamulsa siyang naglakad palayo saakin.

"Bakit mo ba ginagawa sakanya to?" Dahil unang-una magkababata sila ni Lac. Magbarkada sila, Masaya sila tapos kikidnappin niya'ko bigla para gumanti kag Lac. Bakit niya ginagawa yung mga bagay na'to?

Napahinto siya sa paglalakad at  liningon ako nito. Naglakad siya pabalik saakin. Seryoso na ang mga mata niyang nakatingin saakin. Kumuha siya ng upuan at umupo sa harap ko.

"Actually, Hindi naman talaga sakanya kundi sa pamilya niya. Lalong-lalo na sa Lolo niya! They are the most asshole and heartless family that I've ever met." Nakangiti ito na parang nababaliw pero alam kong nagagalit siya.

"H-Huh? B-Bakit? Paano mo nasabi sakanila yan?" I thought they are the most perfect family I've seen. They're bonding, Happiness, Money, Etc... Halos wala nga ako'ng makita na problema sakanila. Tapos sasabihin niyang Asshole and craziest family? Ba't pati Lolo nito ay madamay dito.

"Alam ko, alam mong kababata ko si Lac right? Teenager kami noon nung magstart ko silang isumpa at magalit sakanila. May sakit ang Papa noon at lailangan na niya magamot. Naibenta na lahat ng lupain at kayamanan na meron kami dahil sa mga gamot niya at sa doctor na gumagamot kay Papa. Wala na kaming malapitan nung mga panahon na'yon kundi ang Pamilya nila. Ang Byrd Family, Akala ni Mama tutulungan nila kami pero nagkamali ako.... Pinagtabuyan nila ang Mama ko. Lalo na ang Lolo ni Lac,Halos ipakaladkad pa niya si Mama noong mga panahon na'yon. Akala ko mababait sila,akala ko tutulungan nila kami pero hindi. Masasama silang Tao! Kilala ka lang nila pag may pera ka! Magkumpari si Papa at ang Lolo ni Lac pero nung nalaman nilang bumabagsak na kami hindi na nila kami kilala. Dahil sa ginawa nila, Namatay si Papa. Walang tumulong saamin! Tapos nabaliw si Mama nung namatay si Papa, isama mo pa yung mga utang na naiwan ni Papa kaya nagpaKamatay si Mama. Hindi ko alam anong gagawin ko nung mga panahon na yon. Akala ko pati ako ay susunod na sakanila pero buti na lang at nandyan ang pinsan ni Papa, Napagtapos nya'ko at noong unti-unti nakong nakakaAhon binalak kong gumanti sakanila. Kaya nagUumpisa pa lang ako! HAHAHA" Tumawa siya na parang nasisira ang ulo pero nagseryoso siya bigla. "Naalala mo pa yung kwento ko sayo? Nagkita noon si Don Houser at ang Lola ni Lac. Ako ang bumaril sa Lola ni Lac at wala kahit sino ang nakaKita saakin. Kulang pa ang sakit na pinaparamdam ko sakanila, dapat maghirap sila katulad ng ginawa nila saakin. Sa katangahan at galit ni Lac at Lolo nito pinagBintangan nila si Don Houser kahit wala silang proweba. Hmm, At ang sunod kong hakbang ay ikaw. PagNakuha ko na ang one hundred million aalis nako sa pilipinas at sa ibang bansa na maninirahan... Maganda ba ang plano ko?" Ngumiti nanaman siya na parang nababaliw.

Natulala ako sa mga sinabi nito.hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya. Paano inya nagagawa ang mga bagay na yan. Nabubuhay siya ng puno ng galit at paghihiganti. Nagbago siya dahil sa galit nya'ng dinadala. Nagagawa niya ang mga bagay na yan dahil sa galit niya... Hindi ganyan ang Race na nakilala ko. Ibang Race ang nasa harap ko ngayon, Dahil ang nakilala kong Race ay mabait, Caring, Sweet at Walang galit sa puso....

Pero mas nagulat ako noong sinabi nya'ng siya ang bumaril sa Lola ni Lac. Nagawa din niyang pumatay ng tao dahil sa galit niya...

Kulang lang siya ng pagmamahal ng isang magulang. Ang magulang na ipaparamdam sayo na mahalaga ka, Mahal ka at aalagaan ka. Ang Magulang na tuturuan ka ng tama pag nagkakamali ka, Tuturuan ka na huwag magtanim ng galit sa kapwa at magulang na magpapalaki sayo na puno ng pagmamahal....... At magulang na hundi ka papabayaan.... Sa tingin ko ay hindi niya naramdaman ang mga bagay na yan. Maaga siyang nagulila sa pamilya.  Pero noong si Papa ang nawala saakin parang buong pamilya ko na din ang nawala.Nagbago ang lahat, Napuno  ng galit ang puso ko at halos isumpa ko na din ang sarili kong Ina. Galit na binago niya ang buhay ko pero noong nalaman ko ang pagmamahal. Napalitan ng saya ang lahat ng galit ko... Kung dati galit ako kay Mama ngayon masaya nako dahil narealize ko na mahalaga siya sa buhay ko... At mas naRealize ko na pag pati siya ang nawala ay hindi ko na din makakaya. Siguro magiging parehas kami ni Race.... Mapupuno ng galit ang Puso ko..Love your Family before its too late. Realize their sacrifices, and know how they love you most.

Malungkot ako sa nangyari sakanya.... Alam ko ang pakiramdam ng mawalan ng magulang... Alam ko din ang feeling ng galit niya sa puso... Parehas kami ng pinagdaanan pero hindi ako ganyan kasama para pumatay ng tao. "Nagagawa mo ang mga bagay na'yan dahil sa Galit mo?" Sinubukan kong itanong ang bagay na yan sakanya.

"Oo! Hindi mo kasi nararamdaman ang sakit na dinadala ko! Hindi mo alam yung sakit naranasan ko kayaadali mo'kong husgahan Alex!" Hiyaw nito saakin. Alam kong pinipigilan niyang umiyak..

"No Race! Alam ko lahat ng pinagdadaanan mo! Naranasan ko na ang mga bagay na'yan! Ang mawalan ng magulang at mapuno ng galit sa puso! Parehas tayo ng naranasan pero pinili kong tahakin ang tamang direksyon dahil alam kong wala akong mapapala pag puro galit ang nasa Puso ko! Pakawalan mo na ang galit sa Puso mo at magbago ka na! Please Race! Magbago ka na habang may oras pa, Sumuko ka na habang may Oras pa.... Hindi ganyan ang Racena nakilala ko." Dahan-dahan kumawala ang luha sa aking mga mata. Ang Unfair kasi. Parehas lang kami ng naranasan pero paano niya nagawa ang mga bagay na'to.

*****

-Don't let your heart be filled by Hatred.
-Alex