EPILOGUE

6.1K 60 3
                                    

Their most awaited day has finally come...

People were busy on their own tasks for the celebration...

"Hijah?" Tawag ng mommy ni Princess...

Princess who's busy in cooperating with her make-up artist shot a glance at her mother. "Yes, mom?"

"I'm so happy for you!" Her mother commented...

She smiled... "Thank you, mom..."

"You've been into many struggles which brought you down but still, I'm glad you still manage to stand and overcome it all."

"Kung hindi dahil sa mga pagsubok na iyon, hindi ako magiging matatag. Hindi ko mararating kung nasaan ako ngayon. Aaminin ko na sa dami ng mga pagsubok na dumating, inisip ko na rin sumuko... But I chose to stay strong. Kasi alam ko na after all those problems, may patutunguhan ako. May mararating ako... At sa dulo ng lahat ng mga problemang iyon, hinihintay ako ng sarili kong kaligayahan."

Her mother tapped her shoulder carefully... "You've been grown as a strong woman... Keep it up, anak! We're always here to support you. No matter what."

***

"Handa ka na ba?" Tanong ng kanyang ama.

"I was born ready." He threw his answer.

"Happiness is over sadness, loneliness, disappointments, struggles and eagerness... If you can stand still fighting with those negative things, you can live happier than what you've expected."

Kriss smiled... "Every single thing that has ever happened in your life is preparing you for a moment that is yet to come."

His father just tapped his shoulder while he's adjusting his tie.

Tumingin sya sa whole sized mirror na nasa kanyang harapan... Pinasadahan nya ang kanyang buhok gamit ang palad nya... Inayos nya ang coat nya na medyo nagulo dahil sa marahang pagtapik sa kanya ng kanyang ama.

"This is it!" He hissed before closing his eyes.

He's imagining how's her bride right now. What she feels. What's her style. How things will run after their wedding.

His imagination was interrupted when her sister came...

"Woah! Looking good!" Bati sa kanya ng kanyang kapatid.

Tinignan nya mula ulo hanggang paa ang kanyang kapatid. "Dalaga na talaga. Pagtapos ko, ikaw naman." Natatawang biro nya.

Inirapan lamang sya ni Krishna at saka maarteng lumakad papalapit sa kanya. "Ikakalat mo na naman ang lahi ng mga magagandang Chua."

Nagkibit balikat lamang si Kriss. "Ganon talaga. Hindi naman pwedeng sarilinin lang natin ang dapat ipamahagi sa iba." Tumawa sya ng bahagya bago ipinagpatuloy ang pagsasalita. "Hindi ko man sya mabigyan ng magandang buhay, magandang lahi pwede pa."

"Lul." Natatawang sagot sa kanya ng kapatid.

Nabalot sila ng panandaliang katahimikan bago ito tuluyang basagin ni Krishna.

"Masaya ka ba?"

Tumaas ng bahagya ang kanang kilay ni Kriss. "Masaya? What do you mean?"

"Duh? Masaya. Literal ka bang masaya? Gosh. Ikakasal ka na, slow ka pa din?" Pabalang na sagot nito sa kanya.

He took a deep breath before answering. "Of course. Who wouldn't be? Sa dami ng pinagdaanan namin, sa isa't-isa pa rin kami bumagsak. Since the day were born, God has already a plan for us. After all the ups and downs, we're still together. Look now, we're getting married any minute from now. After our wedding, we are going to make our own family. Me, her and our children. Living in the same roof. Conquering all the problems. That's what happiness for me."

Marrying Miss Amazona Princess [COMPLETED]Where stories live. Discover now