အမုန္​းအဆံုးသတ္​

"12"

ကားဂိတ္​​ေရာက္​သည္​အထိ စိတ္​က မတည္​ၿငိမ္​ႏိုင္​​ေသး။
က​ေယာက္​ ကယက္​ျဖစ္​​ေနကာ စိတ္​ထဲ ထင္​့​ေန​ေသာ
တစ္​ခုခုကို ရင္​ဆိုင္​ရမွာ​ေၾကာက္​​ေနမိသည္​ ။

ကား ဆိုက္​လာ​ေတာ့ လူမ်ားၾကားထဲ တိုးတက္​ၿပီး
​ေနရာယူ ဖို႔ လည္​း သတိမရ။ မတ္​တပ္​ၾက​ီး ရပ္ၿပီး
​ေမ​ေမ့ကို စိတ္​ထဲ ​ေမတၱာ ပို႔ ဆု​ေတာင္​း​ေပးမိသည္​။

​ေဆးရံုႀကီး ​ေရာက္​ မွ မမ ကို အ​ေဆာင္​မ​ေမးရ​ေသး
တာသတိရသည္​။ ဖုန္​းခ်ကာနီး မမ ​ေနရာကို လွမ္​း​
​ေျပာတာ ​ေနမွာ ။ စိတ္​နဲ႔လူနဲ႔မကပ္​​ေတာ့သတိမထားမိ။

​ေမ​ေမ က ကင္​ဆာ ဆို​ေတာ့ ကင္​ဆာ အ​ေဆာင္​သာ
တန္​းသြား လိုက္​ၿပီး လမ္​း​ေလ်ွာက္​​ေနရင္​း
မမကို ဖုန္​းဆက္​လွမ္​း​ေမးရသည္​။

ဖုန္​းခ် ၿပီး ​ေလ်ွာက္​လမ္​းတစ္​​ေလ်ွာက္​ လမ္​း​ေလ်ွာက္​
လာ ရင္​း ​ေဘးဘီက တအီးအီး နဲ႔ ​ေဝဒနာ ခံစား ကာ
ၿငီးညဴ​ေန​ေသာ လူနာမ်ား ၊ လူနာအတြက္ စိတ္​ပူပန္​
​ေနရ​ေသာ လူနာ​ေစာင္​့မ်ား နဲ႔ ျပည္​့သိပ္​​ေန​ေသာ
ျမင္​ကြင္​း ကို မၾကည္​့ခ်င္​ဘဲ ျမင္​​ေနရသည္​။

လူနာ​ေဆာင္​မွာ မ​ေလာက္​သည္​့အတြက္​
အျပင္​ဘက္​ ခံုတန္​း​ေလးမ်ားမွာသာ ထိုင္​ရင္​း
​ေဆးပိုက္​တန္​းလန္​းနဲ႔ ​ေဆး​သြင္​း​ေနရ​ေသာ လူနာ
​ေတြကအမ်ားအျပား ။ ဓာတ္​ကင္​ရန္​​ေစာင္​့ဆိုင္​း​ေန​ေသာ လူနာ မ်ားကလည္​း ထပ္​​ေနသည္​။ ​ေလ်ွာက္​လမ္​း
အနည္​းငယ္​သာ က်န္​႐ွိၿပီး ​ေဘးပတ္​လည္​မွာ
လူနာမ်ားနဲ႔ ျပည္​့​ေန​ေသာ ​ေဝဒနာ ​ေတြ ခံစား​ေနရ​ေသာ
ျမင္​ကြင္​း မ်ားကို ၾကည္​့ရင္​း ​ေမ​ေမ ခံစား​ေနရတဲ့
​ေဝဒနာက ဒီ ထက္​ မဆိုး​ေတာင္​ ဒီ​ေလာက္​​ေတာ့
မ​ေလ်ာ့ႏိုင္​ ။ မၾကည္​့ခ်င္​ မျမင္​ ခ်င္​​ေတာ့သည္​့
အတြက္​ မ်က္​ႏွာ လႊဲ ၿပီး မမ ​ေျပာ​ေသာ အ​ေဆာင္​
သို႔သာ ခပ္​ျမန္​ျမန္​​ေလ်ွာက္​လာမိသည္​ ။

သားအိမ္​ ကင္​ဆာ အ​ေဆာင္​ကို ​ေရာက္​ ​ေတာ့
ခံုတန္​း လ်ား​ေလးမွာ ႏြမ္​းလ်စြာ ထိုင္​​ေန​ေသာ
မမ ကို ​ေတြ႔ ၿပီး ငို ခ်င္​စိတ္​ကို ထိန္​း ထားရသည္​။
မမ ပံုစံက အ​ေတာ္​ပင္​ ႏြမ္​းနယ္​​ေနကာ
ငိုထားသျဖင္​့ မ်က္​လံုးမ်ားပင္​ ​ေဖာင္​းမို႔​ေနသည္​ ။