ဘုရင့္​ကိုယ္​လုပ္​​ေတာ္​အား ခိုးယူျခင္​း/ ဘုရင့်ကိုယ်လုပ်တော်အား ခိုးယူခြင်း

Chapter - 11 (Zawgyi & Unicode)

●●●ZAWGYI●●●

အိုက္​႐ွင္​း ႏိုးလာခ်ိန္​တြင္​ ႐ွန္​း ျပန္​​ေရာက္​ႏွင္​့​ေနၿပီးျဖစ္​သည္​။ အ​ေစခံတစ္​ဦးက စားစရာလာပို႔သည္​့အခါ အိုက္​႐ွင္​း ကို ခ်ီမ၍ ႐ွန္​း ​ေပၚတြင္​ထိုင္​​ေစျပန္​သည္​။

စား​ေသာက္​ၿပီးၾကသည္​့အခါ အိုက္​႐ွင္​း ျပတင္​း​ေပါက္​နားတြင္​ ဝမ္​းနည္​း​ေန​ေသာ အမူအရာႏွင္​့ ရပ္​​ေနၿပီး ႐ွည္​လ်ား​ေသာအျဖဴ​ေရာင္​ဆံႏြယ္​တို႔ကို လက္​ႏွင္​့ရစ္​ပတ္​​ေနသည္​။ အိုက္​႐ွင္​း ဝမ္​းနည္​း​ေနသည္​ကိုၾကည္​့ရင္​း ႐ွန္​း လည္​း ထပ္​တူခံစားရ​ေလသျဖင္​့ တြန္​႔ဆုတ္​​ေန​ေသာအသံျဖင္​့ .....

"ယုန္​​ေလး ... မ​ေန႔ညက​ေတြ႔ခဲ့တဲ့ သူငယ္​ခ်င္​းကို ​ေတြ႔ခ်င္​လား"

မ​ေန႔ညကအ​ေၾကာင္​းကို ျပန္​​ေတြးမိ​ေသာ္​ အိုက္​႐ွင္​း မ်က္​ႏွာရဲလာၿပီး ျငင္​းခ်င္​​ေသာ္​လည္​း တစ္​​ေယာက္​တည္​း​ေနရသည္​မွာ ပ်င္​းစရာ​ေကာင္​း​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေခါင္​းညိတ္​သ​ေဘာတူလိုက္​သည္​။

႐ွန္​း လည္​း ျပံဳးလိုက္​ၿပီး အိုက္​႐ွင္​း ကို အခန္​းျပင္​သို႔ ခ်ီ၍ ​ေခၚ​ေဆာင္​သြား​ေတာ့သည္​။

"သခင္​​ေလး...."

သခင္​​ေလးဟု​ေခၚလိုက္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ႐ွန္​း ထံမွ အနည္​းငယ္​​မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ထားသည္​ကို အိုက္​႐ွင္​း ​ေတြ႔လိုက္​သျဖင္​့ ခ်က္​ခ်င္​းပင္​ ႐ွန္​း ဟု ​ေျပာင္​း​ေခၚ​ေလသည္​။

အိုက္​႐ွင္​း ပါးႏွစ္​ဖက္​မွာလည္​း အ​ေတာ္​ပင္​နီရဲ​ေနသည္​။

"႐ွန္​...႐ွန္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘာသာ လမ္​း​ေလ်ွာက္​လို႔မရဘူးလား"

႐ွန္​း ခ်ိဳသာစြာ ျပံဳးျပလိုက္​ၿပီး .....

"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​ .... ဒီလိုခ်ီသြားမွ မင္​းလည္​း ျမန္​ျမန္​​ေနျပန္​​ေကာင္​းလာမွာ​ေလ"

႐ွန္​း ၏ ​ဆီ​ေလ်ာ္​​ေသာ ​ေတာင္​းဆိုသံ​ေၾကာင္​့ အိုက္​႐ွင္​း လည္​း ​ေအာက္​ကိုခ်​ေပးရန္​ မ​ေျပာ​ေတာ့​ေပ။