وراء كبرياء عاشق - للكاتبه دودو محمد

الفصل الخامس

مر يومين بدون احداث تذكر وجاء يوم الجمعه وجاء وقت حضور محمد وابنه اشرف ودخل حسن لبنته فى اوضتها
حسن :- ايه يا بيبه خلصتى خلاص لبس
حبيبه :- بدموع اه يا بابا
حسن :- بزعل على بنته وأخرتها يا بنتى ودموعك على خدك من يوم ما وفقتى على الموضوع
حبيبه :- مش قادره اتقبل الموضوع يابابا
حسن :- طب ماانا قولتلك من يومين بلاش الموضوع وانتى صممتى ان يمشى
حبيبه :- ماما ردت عليهم ولو رافضنا الموضوع بعد كده هتحصل مشاكل احنا فى غنا عنها
حسن :- بس انتى هتيجى على نفسك جامد
حبيبه :- سبها على ربنا لو فى نصيب هيتم غصب عن الكل لو مفيش يبقى ربنا هيحلها من عنده
حسن :-ونعم بالله طب يلا يا حبيبتى خلصى نفسك علشان هما على وشك الوصول وسبها وطلع
............................................................
فى قصر عزالدين

قاعد عزالدين مع ولاده
عزالدين :- ايه رأيك فى الشغل يا أدهم
أدهم :- زفت
عزالدين :- ايه
أدهم :- اه والله زى الزفت وممل
سيف :- علشان انت مش واخد على الاحترام عايز الهلس وبس
أدهم :- أحياة امك ياشيخ مش كفايه كنت بشوفك فى البيت وبس لا وكمان بقى فى الشغل ارحمنى والنبى
سيف :- لا انا اللى هموت واشوفك ده انا كل ما بشوفك بتحسر على الرجوله
أدهم :- طب وجاى عليك بأيه كل ده ما تريح نفسك من وشى واعتقنى من ام الشغل ده
سيف :- لا وانا وراك لحد ما تبقى راجل
أدهم :- طب عملت ايه فى السكرتيره اهو تكون حاجه طريه تهون عليه الشغل فى المكتب
عزالدين :- انت بنأدم مستفز ومعندكش دم يعنى مش مراعى ان انا قاعد ولا مراعى أخوك ولا محترم نفسك فى الكلام علشان أختك قعده
أدهم :- و انا قولت ايه طيب انا بسأل على السكرتيره
سيف :- من بكره فى سكرتير هيجى يستلم الشغل
أدهم :- نععععععم سكرتير ليه انشالله
سيف :- علشان انا عايز ابعدك عن مرض البنات مش معقول هجيب ليك البنات لحد عندك
أدهم :- بغيظ يارب انت على المفترى
وفى الوقت ده رن رقم عصام على تليفون ديمه
ديمه :- اول ما شافت الرقم اتوترت وخافت وكنسلت عليه شويه ورن تانى
سيف :- مين بيرن عليكى كتير كده
ديمه :- د.د.دى صاحبتى اسراء
سيف :- طب ما تردى
ديمه :- ها ل.ل.لا م.م.مش مهم خلاص ابقى الصبح اكلمها علشان مصدعه شويه
عزالدين :- الف سلامه عليكى يا حبيبتى
ديمه :- الله يسلمك يابابا ا.ا.انا هخش انام تصبحو على خير
الكل :- وانتى من اهله
............................................................
فى بيت حسن جادالله

وصل محمد وابنه اشرف وامه سهير وعمته سماح
وبعد السلام والترحيب
محمد :- امال فين عروستنا
حسن :- فى اوضتها
سهير :- ده انا مشتاقه اشوف حبيبه من كتر الكلام والوصف اللى بيقوله اشرف ابنى عليها
حوريه :- ما هو انتى اخر مره شوفتيها كانت لسه صغيره خالص لكن دلوقتى ادورت وبقت زى القمر
سماح :- بنت أخويه ست البنته كلهم زى عماتها تمام
حسن :- طبعآ يا حبيبتى طول عمركم اسمكم زى الجنيه الدهب والبلد كلها تشهد بكده
سماح :- عشت يا اخويه
اشرف :- طب يلا يا مرات عمى نادى على بيبه بسرعه خليها تيجى
حوريه :- من عنيه يا حبيبى
ودخلت حوريه الاوضه لحبيبه
حوريه :- ايه اللى انتى لبساه ده فى واحده هتتخطب النهارده تلبس كده
حبيبه :- ماله جيبه واسعه وعليها بلوزه
حوريه :- ليه ما لبستيش فستان حلو من اللى عندك وحطيتى شوية ميك اب كده تدارى بيهم عيونك المنفخه من العياط دول
حبيبه :- لا هو كده لبسى عجبنى ومش بحب احط مكياج يا اما كده يا مش طالعه خالص
حوريه :- خلاص يا اختى طالعه فقريه لابوكى واخوكى تموته فى النكد زى عنيكم امشى خلصى
وخرجت حبيبه وحوريه من الاوضه ودخلو الصالون
اول ما شفتها سهير قالت
سهير :- اسم النبى حارسك وصاينك قمر 14مشاءالله تعالى سلمى على مرات عمك وحماتك انشالله
حبيبه :- من غير نفس اذيك يا مرات عمى
سهير :- كويسه يا حبيبت مرات عمك
سماح :- ما تسيبى البت تسلم على الباقين
حبيبه :- اذيك يا عمتو
سماح :- اخدتها فى حضنها وقالت كبرتى وبقيتى عروسه زى القمر يا بيبه ده انا لسه فكره لما كنتى مولوده وعماله تعيطه وصوتك طالع بالعافيه وكل شويه تعمليها على ابوكى وامك تقرف تغيرك واغيرك انا
حبيبه :- بحب ربنا يعلم بحبك قد ايه ياعمتو ده انتى ليكى معزه خاصه فى قلبى
سماح :- انتى بنتى اللى مخلفتهاش ده انا اللى ربيتك لحد ما مشيتو من البلد
حبيبه :- ربنا يخليكى يا رب
محمد :- انتى بتعيبى على سهير وانتى اسخم منها ما تسيبى البت شويه
حبيبه :- سلمت على محمد وعلى اشرف من غير نفس وقعدة جمب ابوها
محمد :- انت طبعآ يا اخويه عارف احنا جاين ليه علشان نطلب ايد بنتك حبيبه لابنى اشرف واحنا مش عايزين منك حاجه البيت فى البلد فى دور مخصوص لاشرف ابنى ومتجهز من كل حاجه وهندفع مهر لعروستنا علشان تنزل تجيب هدومها ولو فى حاجه نقصها والشبكه اهى بتاعة المرحومه امك كنت مشتريه منها ومخلى لعروسة ابنى ها ايه رأيك
حسن :- طبعآ يا محمد ده شئ يشرفنى ان بنتى يخدها ابنك بس طبعآ الرأى الاخير للعروسه
محمد :- مش هى العروسه وافقت وجينا على اساس كده وبص لحوريه وقال ولا ايه يا ام عمر
حوريه :- اه طبعآ موافقه يا اخويه حتى اسألها
محمد :- ايه رأيك يا عروسه
حبيبه :- ...........................
محمد :- ها يا بنتى ردى عليه
حبيبه :- موافقه
محمد :- نقراه الفتحه دلوقتى ونلبس الشبكه وعلى أخر الشهر الفرح
حسن :- ايه بسرعه كده انتو مستعجلين كده ليه
محمد :- يا اخويه خير البر عاجله ومدام كل حاجه جاهزه يبقى ليه نستنا
حوريه :- عندك حق يا اخويه
حسن :- بص على بنته شاف دمعه نزله من عنيها قال بحزن ماشى موافقين
محمد :- طب يلا نقراه الفاتحه وقراه الفاتحه ولبس الشبكه والكل خرج وساب اشرف مع حبيبه
اشرف :- مبروك يا عروسه
حبيبه :- من غير نفس الله يبارك فيك
أشرف :- يااااه انا مش مصدق انك بقيتى بتاعتى ياروح الروح ومد ايده يمسك أيديها
حبيبه :- زقت أيده وقالت لو سمحت أحترم نفسك ومتلمسنيش تانى
أشرف :- ليه بس مش انتى خطيبتى
حبيبه :- خطيبى مش جوزى يعنى مش مسموح تلمسنى
أشرف :- كلها اسبوعين واللمسك براحتى يا قشطه انتى
حبيبه :- بنفاذ صبر اللهم طولك ياروح لو سمحت اتكلم بأحترمك معايه ممكن
أشرف :- انت تأمر يا قمر
حبيبه :- لا كده كتير ممكن نطلع ليهم
أشرف :- ما تخلينا قعدين مع بعض شويه
حبيبه :- قامت وقفة وقالت لا انا طالعه ليهم بره عن أذنك وسابته ومشيت
أشرف :- وراكى يا مزه لحد ما تحبينى
............................................................
كان الكل قاعد ودخلت حوريه المطبخ تحضر حاجه يشربوها ودخل وراها محمد:- خدى يا ام عمر حلاوتك ايه وادها ظرف
حوريه :- شدتهم من ايده وقالت من يد ما نعدمها كام دول
محمد :- 50 الف يا مرات أخويه
حوريه :- ايه بس ده قليل اوى ده انا عملت مجهود كبير اوى على ما خلتها توافق
محمد :- يا ام عمر خديهم ومتطمعيش
هى الجوازه كلها مش هطلع منها بحاجه
حوريه :- ماشى مع انى كان عندى امل تكون الفلوس اكتر من كده بس يلا بقى اهم حاجه عندى سعادة بنتى
محمد :- اه ما انا عارف بالاذن وخرج وسبها
حوريه :- مسكت الظرف وباسته وقالت مش مصدقه نفسى ان معايه المبلغ ده
بس اهم حاجه اخبيهم ومحدش يعرف بيهم واخدتهم ودخلت الاوضه خفت الظرف اللى فى الفلوس فى الدولاب وخرجت وعملت العصير وطلعت بى من المطبخ
وانتهى الوقت وروح الكل على بيته ودخلت حبيبه غيرت وخرجت من أوضتها وراحت عند أوضة أخوها عمر
............................................................
فى قصر عزالدين