Грозјето е едно гранче со полно зрнца
не е важно дали се големи или мали,
го има во две бои – црно или бело
со семки или без семки
и секој човек по своја желба какво сака грозје –
такво нека јаде,
важно душата да си ја заслади.
С е бере во есен кога децата појдат на училиште,
од него се прави вкусно слатко,сок,но и ракија и вино.
Тогаш секоја куќа гроздобер има,
од рани зори го бере,
во берба човек може се да слушне
се кажуваат разни шеги,
околу пладне сите се враќаат дома
домаќинката ручек да им направи и даде,
потоа се прави кратка пауза за одмор,
приквечер пак се оди на берба
и до доцна во ноќта грозјето се бере.
Ноќта кога дома се вратиме
секој човек го зафаќа својот кревет,
бидејќи е уморен од гроздоберот
и утре повторно рано наутро го чека бербата.
Така се прави со денови и месеци,
се додека не дојде крајот на бербата,
потоа од него по негова желба и избор
кој што сака тоа нека прави.
Важно додека да дојде зима ќе се направи ракија и вино
што со било која салата оди,
но најважно е никогаш во пиење да не се претера,
бидејќи потоа главата може да не заболи.
