20. Αιτία βεντέτας!

Começar do início
                                    

"Μανά προήλθα από έναν βιασμό; " Την ρώτησα και την αγκάλιασα πριν μου απαντήσει. "Δηλαδή η αιτία της  βεντέτας είναι  ο αδερφός μου; η Μαίρη και ο Παύλος είναι αδερφός με τον  Αλέξη..."

Εκείνη μπορεί να καταλάβει περισσότερο από τον καθένα πως νιώθω μακριά από τον Παύλο. Όμως δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τα όσα έμαθα. Από την μια ότι εγώ γεννήθηκα από ένα λάθος και ο Αλέξης είναι δικός μου αδερφός και αδερφός του Παύλου. Δηλαδή παντρεύτηκε την αδερφή του; Περίμενε το παιδί του από την αδερφή του; Πως γίνεται αυτό;

"Μαρίζα είστε τα παιδιά μου και σας αγαπάω και τους δύο. Άσχετα με τον πατέρα σας , δεν σας ξεχωρίζω. Ο Αλέξης είναι ο καρπός ενός αληθινού έρωτα και εσύ είσαι η πηγή της δύναμής μου. "Μου είπε και χαμήλωσα το βλέμμα μου.

Αισθανόμουν εκείνη την στιγμή πιο άσχημα από ότι πριν. Περισσότερο σκέφτηκα εκείνη , παρά τον Παύλο όπως τόση ώρα. Μα αυτό που  έκανα  ηταν η μόνη λύση που είχα  για να ζήσω και Όλα να τελειώσουν. Πριν ξεσπάσει η οργή και πριν ο Παύλος βρεθεί στην θέση του Αλέξη.

"Τι ήθελες να μου πεις εσύ Μαρίζα; " με ρώτησε η μητέρα μου και τα μάτια μου άρχισαν να κλείνουν.

"Συγνώμη μαμά. Αυτό να πεις και στον Παύλο. "Είπα και έπεσα κάτω χωρίς να έχω τις αισθήσεις μου. Το μπουκαλάκι που έσφιγγα στο χέρι μου κατρακύλησε κάτω.

"Μαρίζα μου; "Φώναζε η μητέρα μου. "Ανέστη τρέξε γρήγορα. "

Λίγες ώρες νωρίτερα...

Βρισκόμουν στο δωμάτιό μου και ο πατέρας μου μπήκε μέσα με φορά. Μου πήρε το δαχτυλίδι από το κομοδίνο και το πέταξε κάτω. Οτι είχε  απομείνει  από  εμένα και τον Παύλο.

"Τι κάνεις εκεί; " του φώναξα και έτρεξα να το πιάσω για να μην το χάσω. Όσο  είχα  αυτο το δαχτυλίδι μπορούσα να νιώσω την αγάπη του.

"Δεν πρόκειται ποτέ να παντρευτείς τον εχθρό μου. Αυτός θα πεθάνει απόψε. "

"Μην τολμήσεις να πειράξει ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά του. Γιατί θα τελειώσω εγώ ότι ξεκίνησε ο αδελφός μου εκείνο το βραδύ. Μην δοκιμάσεις πατέρα το που μπορώ να  φτάσω για αυτόν που αγαπώ.  Δεν σε φοβάμαι ."

"Δεν μπορείς να σκοτώσεις Μαρίζα. "

"Αγαπάω τον  Μανοβυρογιαννακη. Η ζωή μου  θα είναι  εκείνος. Να τον πειράξεις δεν θα διστασω να τραβήξω όπλο ακομα και στον εαυτό μου."

"Είναι επιλογή σου η ζωή του. Την κρατάς στα χέρια σου. "

"Αν είναι να διαλέξω την ζωή μου ή του Παύλου διαλέγω και πάλι εκείνον. Σκότωσέ με να τελειώνει το μαρτύριό μου. Τον Παύλο όμως δεν θα σε αφήσω να τον πειράξεις. "

"Σήμερα το πρωί σε έδωσα στον Κίμωνα Σωτηράκη. Σε δύο μέρες παντρεύεσαι. Διάλεξε Μαρίζα. Σε τι θες να πας; Σε γάμο ή σε κηδεία; " Μου είπε ο πατέρας μου και βγήκε από το δωμάτιό μου.

"Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό. Όπως δεν παντρεύτηκα τον Σήφη έτσι δεν θα πάρω ούτε αυτόν. "του φώναζα μα άδικος κόπος. "Εγώ  θς ζήσω  μόνο  με τον Παύλο  ."

Έπρεπε να κάνω κάτι δραστικό και να προστατέψω τον Παύλο από τον πατέρα μου και κυρίως από τον κίνδυνο. Σταμάτησα τα κλάματα γιατί δεν ωφελούσαν πουθενά, κάθισα στο κρεβάτι μου και γέμισα με θυμό το ύφος μου. Έσφιξα το σεντόνι με τόσο μίσος στα χέρια μου και ύστερα άνοιξα την πόρτα. Κατέβηκα βιαστικά τις σκάλες και πήγα στην κουζίνα. Έπιασα στην τύχη ένα μπουκαλάκι με φάρμακα και το άνοιξα.

"Ελπίζω να με συγχωρέσεις αγάπη μου για αυτό. Το κάνω για σένα. Παύλο σε αγαπάω και συγνώμη για τον πόνο που σου δίνω. Πρόλαβα να σου πω όμως το τελευταίο αντίο. "Είπα εγώ με ένα δάκρυ στα μάτια και πήρα όλα τα φάρμακα.

Κάθισα στο τραπέζι και ξάπλωσα το κεφάλι μου πάνω στα δύο μου χέρια. Έκλεισα τα μάτια μου και σκεφτόμουν εκείνον και μόνο. Είχα στο μυαλό μου όλες τις αναμνήσεις μας. Ύστερα η μητέρα μου μπήκε μέσα και δεν περίμενε να με βρει εκεί. Με πλησίασε και με χάιδεψε στο κεφάλι στοργικά, δίχως να ξέρει πως ήμουν αποφασισμένη να εγκαταλείψω μία για πάντα αυτήν την ζωή. 

Άρωμα από κόκκινο κρασί!Onde as histórias ganham vida. Descobre agora