ÇİFT KARAKTERLİ

YABANCI

Anlamsız bir şekilde,yeni tanıştığım çocuktan kutuyu aldım.İçinden bir mektup çıktı.Okumaya başladım :

"Angelina canım kızım,şu an çok kuşkucu ve ne olduğunu anlayamadığını biliyorum.Sen hep güçlü bir kız oldun.Benim yolculuğum buraya kadardı,artık tek başına devam etmelisin.İçindeki kuşkuyu dindirmek adına şömine önünde sana bisiklet aldığım anı hatırla."

Evet bu kesinlikle babamdı.Annem,ben ve babamdan başka kimse bilemezdi bu anımızı.

Okumaya devam ettim,ukalada bana göz dikmişti.görgüsüz ama yakışıklı varlık. İnsan bir yalnız bırakır ya!

"Kızım sana kutuyu teslim eden kişinin her dediği doğrudur.Ayrıca annenin odası hariç evimi o adamın üstüne yaptım.Ne kadar şaşırdığını biliyorum.Teyzenin yanına git ve kendine yeni bir hayat kur.Seni seven baban Daniel"

Ne ! Tüm anılarımızın olduğu yuvamızı yeni tanıştığı bir adama mı vermişti.Şaka olmalıydı bu.

Taylor babamı nasıl bir oyunla kandırdıysa artık,o çocuğun hesap vereceği çok şey vardı bana.

"Seni teyzenlere bırakmamı söylemişti baban,gidelim mi hanfendi ?"

"Ne kadar para için tehdit ettin onu  ?"

"Ne demek istiyorsun,beni çok yanlış anladın"

"Babam asla annemle anılarımız olan bu yeri bir yabancıya vermez.Söyle kimsin sen! "

"artık evine dönmem gerekiyor.Baban seni korumak istedi Angelina "

"Benim evim burası,anladın mı hiçbir yere gitmiyorum.Ne koruması,kimden,ne için "

Gözlerim dolmuştu.Güçlü bir kız olabilirdim.Ama bu benim için bile fazlaydı.Hayatıma yeni giren bir yabancı evimden,şehrimden kovuyordu beni.Ben her şeyin iyi gideceğini düşünürken,bunları yaşamamalıydım.

"Baban teyzenin yanında daha rahat olacağını hissediyordu.Burada yalnız kalmanı istemiyordu.Onu anlamalısın küçük hanım "

Ne diyeceğimi bilemiyordum.Belki farklı şartlarda olsaydık.Dibine düşüp,konuşmak için can atabilecegmğim bir oğlandı kendisi.Ama şimdi tüm anılarımı çalmak isteyen biriydi.

"Peki ya gitmek istemezsem? "

"Kalacak bir yerin yok,üstelik ögrencisin,işin bile yok.Halan burda yaşıyor.Ama ondan nefret ediyorsun,onun yanında da kalamazsın"

Hakkımda her şeyi biliyordu.Babam bu yabancıya her şeyi anlatmıştı.Cidden bir çözüm yolu yoktu.Kapana kısılmıştım.

Şaka yaptım.Ne sandınız siz beni.Tabiki de bir fikrim var.Bu baby face e pabuç bırakacak kız değilim ben

"Annemin odası o hala benim,burada kalıyorum "

"Sadece bir odada mı yaşayacaksın,nasıl olcak bu? "

"O zaman mutfağı, banyoyu kullanmak için para veririm,çalışır öderim."

Ben ne dediğimin farkındamıydım ? Tanımadığım bir erkekle,tek başıma bir evde kalmak istiyor, üstüne bir de para ödemek istiyordum.Ama yapacak bir şey yoktu.Anılarımı bırakamazdım

"Ya kabul etmezsem hanfendi ?"

"O zaman tek odada kalırım dışardan hazır yer,hamama (yabancılarda hamam oluyomuydu lan: D) giderim,ama yine de evimi terketmem"

"Madem benimle bu kadar yaşamaya meraklısın.Ben de hayır diyemeyeceğim.Kira 450 lira bu anda "

Yuhh yani neydi bu fiyat ya, okulu bırakıp bir işe girersem ancak ödeyebilirdim bu miktarı.Pis ukala bir de o güzel gülüşünü de yapmıştı.Niye bu kadar tatlı gülüyordu ki.

"Ama bir teklifim daha var .Hiç parasız evimde kalmana izin veririm.Ama zamanı geldiğinde benim için bir iyilik yapacaksın Küçük hanım"

Babamın arkadaşıydı sonuçta bir zarar gelmezdi heralde.Hiç parasız evimde kalmakta iyi olacaktı.Belki de bu yaptığım çok tehlikeliydi ama teklifini kabul ettim.

Yabancının gözlerine baktim,sanki kendi değilmiş gibiydi,"Gözler her şeyi anlatır derler" Ama ben onu gözlerinde hiçbir şey göremiyordum..Artık geri dönüşü olmayan bir yola girmiştim.Bakalım bu yabancıyla beni neler bekliyordu...