ေရဆြတ္လိုက္ ညစ္လိုက္ နဖူးေပၚတင္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနေသာ မွဴးေလးအားၾကည့္ရင္း AD ရင္ခုန္လာသလိုလို
ရင္တုန္သလိုလိုနဲ႔ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ခံစားခ်က္ႀကီးျဖစ္လာေလသည္...
"ေတာ္ပီ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကြ်န္ေတာ့္ကို အားမနာပါနဲ႔ ကိုယ္ေတြပူေနေသးတာကို"
" ရပါပီဆိုကြာ"
" ၿပီးေရာ"
ဆိုပီး မွဴးေလးတစ္ေယညက္ အခန္းအျပင္ကိုထြက္သြားေလသည္....
" သား... AD. ေနမေကာင္းဘူးလား....မွဴးေလးလာေျပာလို႔...ေခါင္းက ဘာျဖစ္တာလဲသား"
" ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ေမေမရာ....ေခ်ာ္လဲလို႔ ခံုနဲ႔ေဆာင့္မိတာ...ေအးေဆး"
" ဘာေအးေဆးလဲ အခုဖ်ားေနပီမလား.... အနာရွိန္နဲ႔... ေဆးခန္းသြားရမယ္"
" ဟာ ေမေမရာ....."
" မိမိေရ...ဘုရားသြားမယ္..."
ဆိုရင္ ေဒၚျဖဴေလးတစ္ေယာက္ အခန္းထဲဝင္လာေလသည္...
"ဟယ္ သားေလး ေခါင္း ဘာျဖစ္တာတုန္း ...ညကေတာင္အေကာင္းႀကီးကို"
ေနာက္ကေယာင္လည္လည္ နဲ႔ လာရပ္ေနေသာမွဴးေလးမွာ ေမကို မေျပာပါနဲ႕ဆိုေသာအမူအရာမ်ိဳးမို႔
နဂိုကလည္း ကိုယ္က ေျပာခ်င္စိတ္ကရွိတာမဟုတ္
" ေခ်ာ္လဲတာတဲ႔ ျဖဴရယ္...မႀကီးမငယ္နဲ႔"
" သားငယ္ ညက သားမသိဘူးလား ဘာလို႔ လူႀကီးေတြကို လာမေျပာတာလဲ"
" ကြ်န္ေတာ္ မေျပာခိုင္းတာပါ အန္တီ..ဘာမွမျဖစ္ဘူး
နဲနဲပဲ ထိတာမို႔ ေနလို႔႐တာနဲ႔ ....ပီးေတာ့ မွဴးေလးလဲ ေဆး ထည့္ေပးတယ္ေလ.... ေမေမတို႔ ဘုရားသြားမယ္ဆို...သြားေတာ့ သားေနလို႔ေကာင္းတယ္...မနက္စာစားပီးေဆးေသာက္လိုက္မယ္"
" အို ဘယ္ျဖစ္မလဲ...ဒီေန႔ မသြားေတာ့ပါဘူး....
မွဴးေလးဆရာဝန္ေခၚလိုက္"
"အာ...အန္တီ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေနရခက္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔
ဆရာဝန္မလိုဘူး....သားေနလို႔ေကာင္းတယ္"
မွဴးေလးတစ္ေယာက္ အနားကပ္လာပီး
" ေမသားေနခဲ႔လိုက္မယ္....အကို႔ကို သား ေစာင့္ေပးလိုက္မယ္.... ၁၀ နာရီေလာက္ထိ ကိုယ္အပူ မက်ေသးရင္ သား ေဆးခန္းေခၚသြားလိုက္မယ္"
Part-7
Start from the beginning
