Tanrı, burdaydı, göz kapaklarının hareketinde
Tanrı var ve karşımda, dudağının kıvrımlarındaydı.
Ve peygamberdim arık, kırk kat kırk perdesiz,
Herkes bizden yanaydı, sınırlar işte, kalkmıştı.
Ve ilk ayet kocaman bir gülümseme.
Kumar masasıydı işte, oturuyorduk
Kimse gizlemiyordu elini, herkes gülümsüyordu
Mahcuptuk biraz,
Biraz da sarılmak istiyorduk,
Kimsenin kazanası kaybedesi yoktu
Kimse de hakkına razıydı üstelik.
Sonrası bir dans pistindeydik, sarılıyorduk
Düşeceksek düşecektik işte, tutunmak yoktu
Boynu lutfetmişti kokusunu dudaklarıma
Ve parmakları,
Dünyada hiç bir şeye benzemeyen parmakları,
Bana dokunuyordu, ve unutulmaz busesi,
Dudaklarımda yağmurdu işte.
En son koynumdaydık, koynunda,
Bir yatağın üstüydü ya da bulutların, hatırlayamıyorum,
Kaburgamdı öpülen, boynum, dudaklarım.
Memeleriydi öpülen, boynu, dudakları, kasıkları.
Her zerresini keşfetti parmaklarım bu yaşamın,
Her kıvrımında bir olduk, yorulduk,
Tanrı vardık, oradaydık.
İlk doğuşum değildi bu, ilk doğuşum.
