Yeni okulum

Yolculuk

(ARKADAŞLAR DÜZENLEDİĞİM BÖLÜMLERİ TEK TEK ATMAYA KARAR VERDİM. 20. BÖLÜME  KADAR HER DÜZENLEDİĞİM BÖLÜMÜ SIRASIYLA ATACAĞIM.)

KEYİFLİ OKUMALAAR :))

Evet bütün eşyalar arabalara koyuldu. Tabi bende öldüm, çok yoruldum. Kollarım ve bacaklarım uyuşmuş haldeydi.Kapının önünde  kalanson çantayı da alıp bagaja koydum. Annem le babam içeride kalan eşyaları getirmesini beklerken bende arabaya yaslanmış mahalleme son kez bakıyordum. evler eski en fazla 4 katlı binaların olduğu bir yerdi. Ama sitelerden se daha yakın ilişkiler vardı.Komşuların hepsi dün gece toplaşıp veda etmeye gelmişlerdi. Şimdi de bir kaçı camdan el sallıyor - kendine iyi bak kuzum- diye karşı komşumuz bağırıyordu. Benim aklım ise Rüzgar' da.. 1 hafta öncesin de bana attığı güzel kazıktan sonra ayrıldık. Bizim hep bir buluşma yerimiz vardı.Mahalleye taşınan rus bir kadının açtığı küçük bir işletme yeriydi. okul çıkışları da arkadaşlarla gideceğimiz ilk yerdi. Rüzgar'la da.  Ogün okula gelmemişti. Telefonlarıma da çıkmıyordu. şarjı bitmiştir, uyuyordur, duymamıştır... gibi bahanelerle günü bitirmiştim. Okul çıkışı tekrar o kafeye gidecekken, arkadaşlardan biri mahallenin aşağısına açılan yeni bir mekan vardı. canlı müziği falan da varmış. tutturdular oraya gidelim diye. 4e 1 oylama sonucunda oraya gittik. tabikide o,  1 bendim. bir şey yapmak istemiyordum. Rüzgarı merak ediyordum.. 

Dedikleri kafenin önüne gelince cebimizde olan paraları birleştirip içeri girdik. herkesin iki çay içecek kadar para çıkmıştı. Boş 6lı bir masa bulduk ve oturduk. Oturmamla dükkanın en son da duran yeşil ceketli çocuğa ilişti gözüm.bu yeşil ceket tanıdık geliyordu. yanında da kızlar vardı!. Bakıp bakmamakla kararsız kalıp en sonunda ayağa kalktım ve masaya doğru yürüdüm. yanına geldğimde hala arkası dönüktü. Sırtına yavaşça dokundum. Döndüğündeyse bakın kim? Rüzgar..    ve yanın da oldukça sürtük kızlar..

Devamını anlatmama gerek var mı? Sonuç, şuan gözüm hala Rüzgar'ı arıyordu. Tamamen silemedim kalbimden onu ama sevgisi azalıyordu günden güne. Ya da öyle umut ediyordum. 

Bilmiyorum. 

 Vedalaşma vakti geldi en yakin çocukluk arkadaşım Merve'ye  veda edecektim.  Merve'yle birbirimizin yüzüne baktık ve birden gözlerimiz doldu.Şu vedalaşmalar  yok mu?Bir birimize sıkıca sarıldık

"oraya gittiğin de beni unutursan senin öldürürüm " dedi suratı asık bir ifadeyle

"yapma Merve ben seni unutamam ki.. seni Seviyorum "Dedikten sonra sıkıca ona tekrar sarıldım birden yüzüme baktı Ve

"Orada Tatlı Varsa tanıştır beni ?" dedi ve gözlerini kısıp imalı bir gülüş attı.

"peki, tamam " dedim ve tekrar sarıldık.

Gözyaşlarımı Silip arabaya bindim.

***

Aman tanrım ne kadar sıcak bir hava

Hemen Yukarıdan dağınık bir topuz yaptım. Arkada tek oturuyordum bu yüzden rahatça yayılmıştım. Tek sorun hala anne ve babamla konuşmuyor olmam. Konuşmayacaktım da sonuçta bir taşınma kararı aldılar ve benim fikrimi bile sormadılar demek bu kadar değersizim.

Ben bunları düşünürken birden annem arkasına dönüp

"mm. nasılsın güzel kızım"

Ses vermedim bir kaç kere daha bir şeyler sordu fakat pek takmadan telefonumla ilgilenmeye devam ettim.