Everything Gone Wrong

Chapter 4

Στο πρόσωπο του σχηματίστηκε ένα στραβό χαμογελάκι και εγώ σούφρωσα τα φρυδια μου.

Με τράβηξε απότομα από το χέρι και με φίλησε.

Wait what?

"Αλέξη τι στο διάολο!" Φώναξα και τραβήχτηκα απότομα ενώ η Γκάμπι είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα.

"Ευτυχώς που δεν έχει έρθει ο Μάριος αλλιώς-"

"Αλλιώς τι;" με διέκοψε.

"Ξέρεις πολύ καλά τι Αλέξη" του είπα σχεδόν φωνάζοντας.

"Καλά τσίλαρε, ήταν μια γκόμενα που μου την έπεφτε και για να την ξεφορτωθώ σε φίλησα."
Είπε χαλαρός και μου έκλεισε το μάτι.

Δηλαδή τι; Δεν ήθελε να με φιλήσει; Το έκανε από ανάγκη;

Δεν μίλησα και μετά από ένα λεπτό εμφανίστηκε ο Μάριος με τους καφέδες. Πήρα το φρέντο εσπρέσο μου και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου.

Τι μου συμβαίνει;

"Τι κανεις; Που πας;" ρώτησε ο Μάριος σχεδόν απογοητευμένος.

"Πρέπει να φύγω κάτι μου έτυχε, Γκάμπι φεύγουμε ετοιμάσου."

Αφού η Γκάμπι ήταν έτοιμη έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο στον Μάριο και κοίταξα για τελευταία φορά τον Αλέξη, που παρεπιμπτώντως προσπαθούσε να πνίξει ένα γελάκι.

Τι το αστείο βρίσκει ας πούμε..;

[...]

"Τι στο καλό! Τι ήταν αυτό το φιλί που σου έδωσε ο Αλέξης;" ρωτούσε συνέχεια η Γκάμπι αφού εγώ δεν της έδινα απάντηση.

"Δεν ήταν τίποτα Γκάμπι, το έκανε για να αποφύγει μια κοπέλα." Της είπα κοιτάζοντας το ταβάνι.

"Είσαι σίγουρη; Δεν είδα καμιά κοπέλα να τον πλησιάζει."

Πώς; Ωπα τι; ΑΡΑ το έκανε επίτηδες;

Ξεφύσηξα και έκλεισα τα μάτια μου χάνοντας στις σκέψεις μου. Από αυτό το φιλί μόνο αυτόν σκέφτομαι. Δεν γίνεται να σκέφτομαι αυτόν! Είμαι με τον Μάριο! Επιτέλους είμαι με τον Μάριο. Και σκέφτομαι αυτόν;

20:38

Κατέβηκα κάτω και βρήκα την Γκάμπι να έχει ανοίξει όλα τα κουτάκια με τα μπισκότα, να βλέπει 50 shades of gray και να έχει απλώσει τις ποδάρες της στο τραπέζι του σαλονιού μου.

"Βολέψου πασά μου, με την ησυχία σου. Θες να σου φέρω κάτι άλλο;" της είπα με έναν άκρως ειρωνικό τόνο.

"Λίγο χαβιάρι θα ήταν εξαίσιο γλυκιά μου" απάντησε με τον ίδιο τόνο.

Αρχίσαμε να γελάμε και πήγα στην κουζίνα να δω αν υπάρχει κάτι να φάω. Τίποτα. Νηστική θα την βγάλω.