Fic AllBat

Golden Dog ( SuperBat )

'บรูซ เวย์น' กำลังมีปัญหาที่ยิ่งใหญ่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

พวกคุณได้ยินไม่ผิดหรอก ซึ่งปัญหามันอยู่ในอุ้งมือเขาที่พยายามตะเกียดตะกายมาเลียใบหน้าสวย

ย้อนไปเมื่อ 1 ชม. ที่แล้ว

ซ่าา

เสียงสายฝนลงมาไม่หยุดเมื่อนายน้อยตระกูลเวย์นกลับถึงบ้านพอดีกับที่สภาพอากาศรายงานว่า 'วันนี้ฝนจะตกตั้งแต่เวลา 5 โมงจนถึงเที่ยงคืน' พร้อมหน้าตาที่บูดบึ้งมากกว่าเดิม ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ชอบฝนหรืออะไรหรอกนะ แต่พอมาถึงทางเข้าคฤหาสน์ของเขากลับพบ กล่องสีน้ำเงินขนาดไม่ใหญ่มาก ถูกผูกด้วยริบบิ้นสีแดงสดเป็นโบว์ข้างบน บรูซขมวดคิ้วเป็นปม มีใครส่งของมาผิดหรือไง? ไม่ใช่ว่าเป็นระเบิดของไอ้หัวเขียวนั่นหรอ? แต่สัญชาตญาณบอกว่าให้อยู่ห่างกล่องนี้ไว้และควรเปิดดูให้แน่ใจ ร่างสูงคุกเข่าข้างหนึ่ง พลางมองรอบๆ ทั่วด้านหน้ากล่องปริศนา เขาก็ต้องหยุดพิจารณาเพราะสิ่งที่เขาเห็นมันมีรูกลมๆ

"รูอะไร?" เขาคิดในใจว่ามันต้องเป็นรูที่ให้สิ่งมีชีวิตข้างในหายใจเป็นแน่ หรือไม่ก็เป็นระเบิดที่อาจจะใบหน้าเขาแล้วระเบิดเองอัตโนมัติ ยอมรับเถอะว่าน่าจะเป็นของเอเลี่ยน แต่เจ้าของดวงตาสีเฮเซลเป็นอันต้องหยุดคิด เมื่อข้างในกล่องมีเสียงบางอย่างที่ทำให้เขาทายถูก

"หงิง~" บรูซเลิกคลายคิ้วเป็นปมออก พลางยื่นมือเรียวยาวแกะริบบิ้นอย่างเชื่องช้าและเปิดฝากล่อง แต่เมื่อสายตาคมพบเห็นสิ่งที่ทำให้เขาทายถูกและน่าหนักใจเป็นเวลาเดียวกัน นั่นก็คือ......!!

"โกลเด้น มีใครเอามันมาทิ้งไว้แถวนี้?" ร่างสูงอุ้มลูกสุนัขเบาๆ กลัวว่ามันจะเจ็บ พลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

"เฮ้ออ~ หวังว่าคงไม่ใช่คลาร์กหรอกนะ" เศรษฐีก็อตแธมเอ่ยเบา ร่างหมีเหลือบเห็นลูกสุนัขที่กำลังขดในอ้อมกอด มันพยายามเอาหัวซุกหน้าท้องเขาเพื่อหาความอบอุ่น บรูซนำเสื้อนอกมาคลุมลูกหมาสีทอง จากที่มันขดตัวพยายามเข้าหาไออุ่นและตัวสั่นจากความหนาวเปลี่ยนเป็นทำตัวสบายๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิหนำซ้ำมันยังใช้ฟังคมซี่เล็กพยายามแกะกระดุมสูทสามส่วนของเขาด้วย

มันคิดจะทำอะไร !?

"นี่แกอยากซุกไออุ่นชั้นขนาดนั้นเลยหรอ?" ลูกหมาหยุดแกะกระดุม พลางเงยหน้ามองเจ้านายคนใหม่ด้วยดวงตาสีน้ำตาลแดงซื่อๆ นั่น

อย่ามองหน้าชั้นแบบนั้น!

"หงิง~" เหมือนเจ้าตัวนี้จะรู้ภาษามนุษย์หรือไงก็ไม่รู้
บรูซอุ้มเจ้าตัวสีทองเข้าคฤหาสน์ เพราะร่างสูงกลัวว่าลูกหมาและตัวเขาเองจะเป็นไข้จนไม่ได้เที่ยวรัตติกาล