Engaged to a Bad Boy [ONGOING]

CHAPTER 1: Welcoming a Trouble

CHAPTER 1
Welcoming a Trouble

_________________________________________

Blaire's POV

"NO!" Bigla akong nagising at napabangon. I'm trying to catch my breath and calm myself down after waking up from another nightmare.

It's the same dream.

"It's just a dream, Blaire. Just a dream."

*RIIIING!*

I looked at my alarm clock na naunahan ko nanaman. I heaved a sigh and reached the table to turn off my alarm until my sight landed on the notebook on my vanity.

It's my essay.- Na hindi ko pa din nagagawa.

So I heaved another sigh.

Tumayo na ako mula sa kama at saka lumapit sa vanity ko, kinuha ang ballpen at binuklat ang notebook ko.

Write an essay about your biggest learnings in life.

"What am I supposed to do with you? Should I just make up a story?" Well... "Sounds good." I shrugged.

"Hey!" Gulat akong napalingon sa pinto ko nang biglang bumukas iyon at sumilip si Kuya Lans.

"Oh my! Kuya! Don't you know how to knock?" Hindi makapaniwalang tanong ko kay Kuya Lans na ngayon ay bumubungisngis dahil sa pang-gugulat niya.

"Well, don't you know how to lock? Di'ba we always remind you not to forget to lock your door? What if mapasukan tayo ng magnanakaw?" Balik-tanong ni kuya na nakapagpatahimik sa'kin. Well, he has a point. But, I doubt that. The villa is heavily guarded.

"Really? You went here to say that?" Pag-iiba ko ng usapan. Umayos ng tayo si kuya bago nagsalita.

"Nope. I went here to say good morning maldita, kakain na po tayo." Mapang-asar na sabi ni kuya na nagpa-kusilap sa'kin.

"Okay. I'll just take a bath." Sagot ko at saka inilapag ang ballpen sa ibabaw ng notebook ko.

"Is that your assignment?" Tanong ni kuya na ngayon ay nakatuon na ang atensyon sa notebook ko. I hopelessly glanced back at my notebook.

"Yeah. But I don't even know how to start. Ang dami ng naubos na pages." Walang-ganang sabi ko at saka ako napabuntong-hininga.

"Yeah, obviously." Pagsang-ayon ni kuya at saka iminwestra ang mga crumpled paper na nakakalat sa sahig.

Nanlalaki ang mga mata ko na nilingon ang sahig na may mga nagkalat nga na crumpled papers.

Yeap, this is bad.

Napabuntong-hininga na lang ako nang mapagtanto ko kung gaano kadaming papel ba talaga ang naaksaya ko dahil sa essay na assignment ko.

"I should just make up a story right?" Wala sa sariling sambit ko habang pinakatititigan ang mga nagkalat na papel sa sahig.