Two weeks na ang nakalipas nakauwi na si mika sa tagaytay at si ara naman ay umuwi na din munang pampanga upang bisitahin ang farm nila at si manang inday na nagalaga sa kanya mula ng bata pa siya, .
@galang residence
Ara: manang inday... (tawag niya agad namang lumapit) manang kamusta nga pala kayo dito nung umalis ako? Patawad po ah matagal akong nakabalik.
Inday: ok lang yun iha, saka maayos naman kami dito, eh siya lang ata yung hindi eh.. :(
Ara: manang sino pong siya? Saka bat kayo malungkot?
M.i. : si mika iha, alam mo bang mahigit 4 years siyang pabalik balik ng punta dito at nagbabakasakaling nakabalik kana. (nalungkot bigla si ata) pero nung huli siyang pumunta dito yun ang pinaka hindi ko makakalimutan. Alam mo bang ginawa niya?
Ara: ano po yun manang? Pwede niyo po bang sabihin sakin? ( with paawa face)
Flashback
Galang residence.
Mika: (doorbell at ng magbukas ang gate) hi manang si mosh, gising na po ba?
Manang: mika, iha, alam mo diba na nasa london pa si ara. Halika ka nga dito sa loob pasok.
"at pumasok na sila sa loob at dumeretso sa garden na madalas nilang tambayan ni ara pag pumupunta sila dito"
Manang: mika, iha, hanggang kelan ka maghihintay kay ara? Mahal mo ba talaga siya?
Mika: manang mahal na mahal ko po siya kaya ko pong magintay kahit oa abutin ako ng habang buhay,, (tumulo ang luha) pero manang ang tanong ko lang po bat niya ba talaga ako iniwan? May nagawa ba akong masama sa kanya, di ba sapat ang love na naipaparamdam ko sa kanya? Manang bakit ganun siya manang,? Bakit po? Bakit? Alam ba niyang mahal na mahal ko siya kahit pa maraming hadlang at nangungutya't nanghuhusga sa relasyon naming dalawa? (at humagulhol na siyang tuluyan.)
Manang:mika, iha, sa totoo lang di ako ang makakasagot sa lahat ng mga katanungan mo. Kundi sa ara lang, saka di dahil sa iniwan ka niya ibig sabihin ay di ka na nya mahal. Malay mo, natin may mabigat siyang dahilan kung bat niya ginawa ang bagay na yun.( medyo kumalma si mika sa mga sinabi ni mananh)
Mika: manang, salamat po at andito kayo, saka manang kung sakali man pong kumontak si ara, sayo pakisabihan po na maghihintay ako sa pagbabalik niya kahit ganu pa man to katagal. (ng tumayo na siya biglang bumuhos ang malakas na ulan) manang pasok ka na oo dun, hayaan niyo na po ako dito.
Manang: mika, magkaaksakit ka niyan pumasok kana. Ang lakas lakas at lamig ng ulan, (sigaw ko sa kanya mula sa backdoor na papasok ng kusina)
Mika: mas mainam ng ganun manang wala din naman siya. (at bigla nalang tumakbo puntang harap ng bahay at agad na sumakay sa kotse nya't nagmaneho)
End of flashback
Manag: simula nung araw na yun ni minsan hindi ko na siya nakitang bumalik dito. Di ko alam kung anong ngyari sa kanya. Nakakaawa siya iha, kung nakita mo lang ang nigat ng lungkot sa mata niya. Haizt.
Ara: salamat manang sa oagasikaso niyo sa kanya nung mga araw na pumupunta siya dito. Sana po napatawad na hiya ako at sana ganun pa din ang nararamdaman niya sakin ngayon. Gusto kung makitang muli ang mga ngiti niya, namimiss ko ang mga oagtawa, pagkain, pagtulog at pangungulit niya sakin. Sana maging handa nako sa maagang panahon para harapin siya at kausapin. Mahal na mahal ko siya manang, mahal na mahal.
N: matapos ang paguusao nila ara at manang ay napagpasyahan niyang oumunta ng tagaytay kinabukasan pinaalam niya ito kay rex ang facruz at camveza naman ay busy sa pag aatupag ng mga profession at businesses nila.
