Zamknięta w domu

-Oro-

- Masz urojenia . - Rzekła Nalia spoglądając na ścianę , sama w tym czasie chciałam se to wmówić ale wiedziałam że tam coś jest.

- Nie widzisz? - Spojrzałam znów na długą ścieżkę domu . - Chyba ktoś z jakiegoś powodu nas tu zamknął. - Przeszedł mnie dreszcz kiedy zimny wiatr powiał we mnie .

- Ona może mieć rację . - Powiedział Nils który stał w rogu ściany. Nie było zasięgu ale on i tak próbował go złapać.  Wzięłam pochodnie i zaczęłam powoli iść po skrzypiącej podłodze. Nalia schowała się za Nilsa , wyglądała jakby przyjęła się tą sprawą ale chciała sobię wmówić że to sen , coś białego zaświeciło się .

- Co to? - Zapytała Nalia spoglądając za ramię Nilsa .
- Niewiem . - Znów powoli zaczęłam iść. - Nie nie nie dam rady! Nils jesteś chłopakiem więc ty idź przodem! - Moje słowa były konkretne , Nils jako chłopak powinien nas chronić.
Sapnął i podszedł do mnie zabierając mi pochodnie.

- To idziemy! - Rzucił przez ramię i ruszył do przodu . Czy on niczego się nie bał? Pająków nie węży nie potworów nie ciemności nie . Dziwne ale powracając do rzeczywistości dźwi uchyliły się niewidocznie ale słyszalnie .
Stanęliśmy w miejscu gdy nagle pochodnia się zgasiła , krzykłyśmy z Nalią łapiąc się za ręce . Nils włączył komórkę i latarkę.
Nagle coś spadło na ziemię , poczułam jak ręką Nali robi się zimna podniosłam z podłogi latarkę oświetlając Nalie . Jedyny problem był taki że to nie była Nalia ... To była Mumia!!!

Nils uciekaj! - Krzykłam , Nils Odwrócił się i podbiegł do mumi po czym przywalił jej z pięści łapiąc mnie za rękę po czym biec.

- Czy przywalenie było konieczne? Przecież i tak go to nie zatrzyma. - Zadawałam nie potrzebne pytania zamiast skupić się na rzeczywistości.

- Niee ale warto było spróbować . - Uśmiechnął się w ciemności która nas otaczała. Pobiegliśmy do ciemnego miejsca w którym były schody prowadzące w dół. Zapaliły się słabe lampki , niestety potknęłam się schodząc przewracając się na Nilsa przed co on też się przewrócił.