Η Αλλαγη

Κεφάλαιο 22

Ο καιρος πέρασε εφτασαν τα Χριστουγεννα η ποιο ωραια εποχή. Εξω ο ουρανός γκρίζος παντου σύννεφα ο δρόμος έχει γεμίσει με ενα λευκό πεπλο και η καρδιά μμ με ενα μαυρο πέπλο ποσο αντίθετο ολα πανε σκατα ο Γιώργος εχει απομακρυνθεί από εμενα οσο για τον Κώστα δν θελω να τον ξανά δω μπροστά μου τελικά αφυγα απο Ικαρία ηρθα πισω στο σπιτι μου ναι δεν είναι και οτι καλυτερο εχω κάνει αλλα δεν αντεχα να έβλεπα τον Κώστα με αλλες η αλήθεια ειναι οτι τον αγαπησα τελος πάντων τα σχολεία έχουν κλεισει η ωρα ειναι 4:00το απόγευμα και απλα κάθομαι και κοιταω έξω τον δρόμο τοσο λευκός και τοσο ωραίος μακάρι να μην είχαν παει ετσι τα πραγματα μακάρι ολα να ήταν όπως και πριν τουλαχιστον τοτε ειμουν μονη και δεν ειχα τοσα προβλήματα. Ξαφνικα συκωνομαι πανω και παω στο δωμάτιο μου βαζω ενα φουτερ ενα κολαν και το μπουφάν μου περνώ κινητο και κλειδια και παω να περπατισω. Στον δρόμο βλεπω πολλα χαρούμενα παιδάκια ειναι ολοι εξω και παιζουν με το χιόνι ειναι πραγματικά χαρούμενοι όλοι τους αχχ τι ωραια που ειναι να είσαι παιδι. Εισαι τόσο αθώο κλαις μονο γιατι ο Κωστακης σου πήρε το μολύβι η γιατι η Ελενιτσα σου έσκισε της ζωγραφιά η γιατι ο Θανασάκης ειπε πως αγαπάει την Κατερινουλα ολα τοσο αθώα και τοσο γλυκά ενω οταν μεγαλωνεις κλαις για τα παντα για την εμφάνιση σου γτ ο Τάσος σε θελει μονο για να σε πηδήξει η γιατι το ποιο ωραίο αγόρι στο σχολείο σε λέει χοντρή και αλλά διάφορα αλλα κανεις δεν μπορεί πραγματικα να σε καταλάβει μονο η μοναξιά σου. Και στο κατω κατω δεν είναι κακο να εισαι μονη σου η αληθεια ειναι οτι ειναι οτι καλύτερο να εισαι μονη σου δεν σε νοιάζει αν θα κλαψεις αν θα σε παρεξηγήσει κάποιος ποσο θα ήθελα τωρα να γυρίσει ο χρονος να πάω πισω εκει που σκεφτόμουν για την Ικαρία και να άλλαζαν γνώμη ναι μπορεί να εχω αλλάξει να έκανα μια φορά στην ζωη μου αυτο που ήθελα αλλα καλυτερα θα ηταν να μείνω όπως ειμουν να πιστέψω στον εαυτο μου  στο εγω μου. Να εβγενα εξω και να φωναζα"Έτσι ειμαι και σε οποίον αρεσει"και να εμενα όπως ειμουν η παλιά καλή Γωγώ μονο με μια διάφορα. Να μην νοιάζονταν τοσο για τους αλλους αλλα μονο για τον εαυτο της να κοιταζε την παρτη της. Τι Γιώργος και μαλακιες η ζωη ειναι καλύτερη οταν εισαι μονη ουτε χωρισμοι ουτε τσακωμοι ούτε τιποτα. Αρχίζω να πιστευω πως κατι δεν πάει καλά με εμενα, πως κατι κάνω λαθος εγω και πανε όλα ετσι. Δεν εξηγητε αλλιως δεν γινεται ολα να μου πηγενουν ολα τοσο σκατα καποια εξήγηση πρεπει να υπαρχει κάτι που να μου λέει το γιατί να μου εξηγη τον λογο που πρεπει ολα να πηγεγουν τοσο χαλια. Θέλω τοσο πολυ να αρχίζω να τσιριζω και ας με κοιτάνε ολοι περιεργα θελω να ακουστω αλλα δεν μπορω το μονο που μου βγενει ειναι απλα λυγμοι.
{.....}
Η ωρα ειναι ποια 9:00 και το τηλέφωνο μου χτυπάει το συκωνο
"Ποιος"λεω απότομα
"Γιώργος εδω.. Που εισαι? "Ρωτάει ο Γιώργος
"Ειμαι......"ΜΠΑΜ
Και μετα ολα μαύρα

Γειαα σας

Σας ελειψα?

Τι κάνετε?

Ξερω μικρο κεφάλαιο απλα δεν εχω πολυ έμπνευση

Πως σας φαινεται?

Τι λέτε να γίνει στο επόμενο?

Τα λεμε

Ελπίζω σύντομα