Uzun zamandır bölüm atmıyorum. Zaten hikâye bittiği için de atamam. Bugün başka bir konu hakkında duyuru yazma gereksinimi duydum. Bu platformda uzun zamandır hikâye yazıyorum. Çevikçi serisi de bende yeri ayrı olan hikâyelerim. Yani benim için ÇOK DEĞERLİLER, ÖZELLER. Yazdığım karakterler çok farklı. Mesela Sancak... Benim bebeğim gibi. Benim ilk göz ağrım... İlk Çevikçi'm. Her anlamda ilkim. Sonra ardından Serkan geldi. Benim Şehit olarak yazdığım biricik Serkan'ım. Ve daha niceleri; Alparslan, Atalay, Hamza, Efkan, Hazar... Bunlar benim hayal dünyamda yazdığım, üniformalarına, aşklarına, her şeylerine hayran olduğum adamlar. Bunları yazarken sürekli teknik anlamda polislikle ilgi bilgim yok dedim size. Cidden teşekkür ederim beni bırakmadığınız ve hikâyelerin sonuna kadar benimle kaldığınız için. Bunlar için gerçekten çok teşekkür ederim. Zira ben bu hikâyeleri yazarken ne hallerde yazdım bilen bilir. Üniversitede ders aralarında ya da dersin başlamasına daha vakit varsa merdivenlere oturup yazardım. Gecenin üçünde kalkıp bölüm yazdığım anlar oldu. Yani ortada bir emek var. Ben emeğimi başka hikayelerde görmek istemiyorum. Benim hikayelerimdeki bazı kurgulara başka kitaplarda rastladım. Burada hangi sahnelerin nerede olduğunu yazmayacağım. Ama lütfen rica ediyorum benim emek vererek yazdığım hatta gözlerimin bozulmasına dahi sebep olan bu hikayelerimi kendi hikayelerinize kurgulamayın. EMEĞİME SAYGI GÖSTERİN. Görünce aşırı üzülüyorum. Elbette sizde yazmak isteyebilirsiniz. Yazın tabi. Hayal dünyanızı buraya aktarmak çok güzel. Ama başkalarının değil kendi hayal dünyanızı yansıtın hikâyelerinize. Beni anlayacağınızı umuyorum...
AYŞEGÜL CANDAN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Tutuklar Mısın? (Çevikçi Serisi-1)🇹🇷
ChickLitGenç kız usulca yaklaştı karşısındaki yakışıklı polise. -"Ne yaparsın?" Yakışıklı polis bu laf üzerine kendisine doğru gelen güzel kıza güldü ve o da kıza doğru yürüdü. İki adımdan birbirlerine yaklaştılar. Genç kız yüzünü kaldırdı ve gülümseyerek...
