Chapter 2

152 30 24
                                    

Lydia's POV.

Η βαρετή, σπαστική ρουτίνα ξεκινάει ξανά απο σήμερα. Ήταν τόσο ωραία στις διακοπές που ναι τώρα έπρεπε να συνηθίσω ξανά στην ιδέα του σχολείου.

Όμως εεει τελευταία χρονιά για φέτος και μετά αντίο σχολείο.

Έκανα ενα γρήγορα ντουζ, ίσιωσα τα μαλλιά μου, έπλυνα τα δόντια μου ντύθηκα έβαλα τα βιβλία του σχολείου στην τσάντα πήρα στο χέρι μου εξωσχολικό βιβλίο και κατέβηκα κάτω.

<<Καλημέρα Lydia.>>

Είπε η μαμά και ο μπαμπάς με μια φωνή και αμέσως μετά η μικρότερη αδερφή μου.

<<Καλημέρα.>>

Είπα πίσω σε αυτούς και τους φίλησα.

<<Όχι πρωινό και σήμερα?>>

Ρώτησε η μαμά αυστηρά και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.

Έβαλα γρήγορα τα παπούτσια μου και το μπουφάν μου. Πήρα τα κλειδιά του σπιτιού και αυτοκινήτου, πήρα λεφτά και βγήκα έξω.

Καλωσόρισα τον συννεφιασμένο ουρανό και το κρύο που είχε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Οι περισσότερο μισούσαν αυτόν τον μουντό καιρό. Όμως εγώ αγαπούσα υπερβολικά αυτόν τον όμορφο καιρό και την εικόνα του.

Μπήκα στο αυτοκίνητο και έβαλα μπρος, όμως λίγα μέτρα παρακάτω σταμάτησα. Έπρεπε να πάρω ξανά μια απο εκείνες τις τέλειες σοκολάτες.

Μπήκα μέσα στο μαγαζί και χαμογέλασα στον εαυτό μου οταν είδα ότι δεν είχε καθόλου ουρά, όλοι καθόντουσαν σε ενα τραπέζι και έπιναν τα ροφήματα τους.

<<Θέλω μια ζεστή γλυκιά σοκολάτα με γεύση φράουλα και ζαχαρωτά.>>

Είπα ήρεμα και ο υπάλληλος μου χαμογέλασε.

<<Μια ακριβώς ίδια παρακαλώ.>>

Ακούστηκε μια αντρική φωνή πίσω μου και γύρισα για να δω ποιος ήταν.

<<Harry?>>

Ρώτησα περίεργα σε αυτόν.

<<Τι?>>

Ρώτησε και σήκωσε τους ώμους του.

<<Μου άρεσε η σοκολάτα.>>

Συμπλήρωσε γρήγορα και χαμογέλασε.

Τον κοίταξα με ενα δολοφονικό βλέμμα και γύρισα μπροστά μου. Ακούς εκεί να μου πιει την σοκολάτα.

<<Έλα τώρα δεν μου κρατάς μούτρα για μια σοκολάτα.>>

Μια σοκολάτα? Μια σοκολάτα?. Θα μπω μέσα για ανθρωποκτονία το νιώθω.

The Girl Of The Books |H.S|Donde viven las historias. Descúbrelo ahora