Parang gumuho ang mundo ko sa aking nakita. Inalis ko ang salamin ko at nilinisan, muli ko itong sinuot. Tinignan ko ulit ang naka sulat sa papel na nakadikit sa Faculty Window.
One, Ieous Rossi 1.10
"Number one, Ieous Rossi 1.10." May mukha na tumabi sa mukha ko habang binabasa ang pangalan niya. Agad akong napalingon.
Nanlaki ang mga mata ko at bumaba ang specs ko dahil sa sobrang lapit ng kaniyang mukha. He fluttered his eyes and wearing his proud smile that made him annoying.
I stepped back and glared at him.
"What are you doing here?" I said in even tone. He rested his right arm on the window's stool and leaned his body.
"To check my grade of course." Ibig sabihin lagi na siyang nag ra-rank? I suddenly felt bitter.
Hindi siya deserving! Napaka antipatiko niya at ang pangit ng ugali. He's a bully!
He glanced back to the bond paper posted on the window. His eyes widen and he looked back at me while pointing at the paper.
"Woah, Kelly Punsalan 1.25. Natalo mo si Andrea? At hindi na lang ako ang naka uno, you're good." Tumayo siya ng tuwid habang ako nanatili sa kinatatayuan ko habang masamang nakatitig sa kaniya.
Pakiramdam ko iniinsulto niya ako. Napaka yabang at antipatiko talaga niya.
"I-treat mo naman ako." He extended his arms at akmang tatapikin ang balikat ko pero nilihis ko ang katawan ko upang makaiwas.
Nagtaka siya sa inakto ko. Lumapit siya lalo saakin. "Fine, ako na lang mag ti-treat sa iyo." He was about to put his arms on my shoulder pero mabilis ko itong tinapik at tinulak.
"Hey there to your rudeness Kelly." Tumaas ang isa kong kilay.
"Gago ka ba?"
"Huh?"
"Iniinsulto mo ba ako? Tangina mo ba?" Nagulat siya sa mga lumabas sa bibig ko at the same time naguluhan din.
"What?"
"Pinapamukha mo saakin na pangalawa lang ako? Bakit may ipang-aasar ka na naman saakin? Lumalaki na naman iyang ego mo 'no? Bakit ba ako tinitira mo?" Sunod sunod na tanong ko dahil naiinis ako sa kaniya.
He was taken a back. "You're being irrational. I just want to have lunch with you. I was joking na gusto ko ilibre mo ako ito masyadong seryoso. Syempre ako manlilibre." Pagpapaliwanag niya. Argh,fake! Atsaka hindi pa nga kita natitira e." My brows twitched sa galit dahil sa pambabastos niya.
"Son of a bitch."
"Oy hindi bitch nanay ko a!" He defensively said.
"You really want me at the bottom right?"
He stepped forward and towered me. I was looking up at him with stone face. He wear his smug smile, my day wouldn't end without that smile. And believe me I want to savagely rip it.
He bent down, tumapat ang mga labi niya sa tenga ko.
"Of course I love to be on top because I love to be in control, but..." Bulong nito, alam ko inaakit niya ako pero way lang niya ito ng pang-aasar.
"Just tell me if you want to be on my top. I would love to see you bouncing while I'm at your bottom." He bit my ear lobe at mabilis siyang lumaya. I yelped and touch it.
"Bastos!" I shrieked at napahawak sa ibabang parte ng aking tenga. tumawa lang siya. Nag iinit ang mukha ko sa galit.
"Huwag ka maging kampante. A bully like you does not deserve to be there. You play people for your entertainment. But enough is enough, sisiguraduhin ko na mahuhulog ka sa position mo." Hinanakit na sabi ko. Parang nanginginig ang mga lamang loob ko sa galit.
Pero wala siyang pakialam doon. Tumawa siya.
"I already fell." His face soften. Tumaas ang kilay ko.
"Hindi ako naasar sa mga ganiyang bagay." Tinaas ko na naman ang specs ko.
"Hintayin mo next release ng grades. Pangalawa ka na." At tinalikiran ko na siya.
Pero kahit kailan hindi nangyari iyon. He graduated as summa cum laude habang ako ay magna cum laude. After graduation we parted.
I was devastated nawala ang mga taong kumupkop saakin dahilan para maging business woman ako. I might not be happy pero I was fine.
But now, I saw his name once again pero sa newspaper na together with the number one and his company's name.
I realize, nope. I'm not fine.
Prologue
Start from the beginning
