Red Horn Reindeer is Coming to Town

Start from the beginning
                                    

"เจ็บนะพี่เจ"

"ขอโทษจ้า"เขาโยกหัวผมไปมาแล้วรีบตักข้าวต้มเข้าปากตัวเองบ้าง

นี่แหละ ชีวิตตอนเช้าในทุกๆ วันของผม

"วันนี้ครูน้องด๊องลาเหรอ"น้องเจมหันไปถามโอ๊คที่กำลังพูดกับเพื่อนถึงครูประจำชั้นซึ่งมีสอนตะกร้อนักเรียนห้องตัวเองคาบสองวันนี้
แต่ดันป่วยจนต้องลาซะได้...

"ปรบมือเลย คาบว่างชัวร์"ผมหันไปปรบมือแปะๆ ใส่หน้าน้องเจมที่มองตามครูพี่มิวมิวที่ยืนฟังผอ.พูดอะไรสักอย่างอยู่บริเวณแถวห้องม.4/2

"แต่เสียใจด้วยจ้า เหมือนครูน้องด๊องจะให้คนมาสอนแทน"สิ้นเสียงเจ้าจอมที่หันมาร่วมวงเม้าท์แข่งกับเสียงผอ.หน้าเสาธงด้วย ผมถึงกับตบหน้าผากตัวเองดังแปะ

ถึงครูน้องด๊องไม่อยู่ แต่ก็ยังฝากความรักพวกผมผ่านคนอื่นมาอยู่ดีสินะ

เรียนมาจนสอบไม่รู้กี่ครั้ง ผมก็ยังเตะตะกร้อไม่เป็นอยู่ดี

ร้องไห้ได้ไหม

อยากเก็บคาบว่างไว้นอน

"ครูบอกว่าให้ยืดหยุ่นร่างกายไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวครูมา"ยัยจูหัวหน้าห้องวิ่งมาจากไหนไม่รู้ก่อนจะเข้ามาบอกคำสั่งกับเรา ผมและเพื่อนๆ เลยต้องยืดแขนยืดขา สลัดข้อมือ ข้อเท้าอย่างเหนื่อยหน่าย เนื่องจากความขี้เกียจเพราะอากาศเย็นๆ มันชวนให้อยากนอนหลับเสียมากกว่า

"แบ่งเป็นสี่แถวนะครับนักเรียน"เสียงทุ้มต่ำสั่งเราจากด้านหลังก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงฝีเท้าที่หนักเท่ากันอย่างสม่ำเสมอเดินไปข้างหน้า
พวกเราจัดแถวกันอย่างอ้อยอิ่งตามคำสั่งผู้มาใหม่ ถึงแม้อากาศจะหนาวแต่ความจ้าของดวงอาทิตย์ไม่ได้ลดลงไปเลย ทำให้ผมเห็นครูผู้สอนไม่ชัดนัก แต่อะไรแว้บๆ ครูมีเขาด้วยหรอ

"แสบตากันใช่ไหม หันมาทางนี้นืดาึงดีกว่าเนอะ"เราขยับตามทิศทางที่ครูนำไป ทำให้ผมเห็นอะไรชัดเจนขึ้น

[Special Part] Timing Error #ไทม์มิ่งแบคฮวีWhere stories live. Discover now