Majica Academy

Chapter 13: Virtual Battlefield

Chapter 13: Virtual Battlefield

(ROYANA MIRAN'S POV)

We're currently waiting at the lobby at nakatingin sa scoreboard na naka display sa gitna. Nakalagay doon ang scores ng mga groups na pumapasok doon by the amount of spirit creatures they killed.

"Sa tingin mo, can we even make it? Ang taas ng highscore." Bulong ko kay Amy, cause I'm quite nervous while waiting.

"Don't worry, sobrang swerte na'tin na napunta tayo sa group na 'to. They are the top ace in the academy. We're going to be fine."

I gulped, because it was finally our turn to go inside. Four groups ang papasukin at the same time. Kasama kami sa group na 'yun.

"Next batch na papasok, Team Wizards, Team Zero, Team Yellow and Team... ughh Xavier and friends?" Pag announce ng instructor sa gitna.

"Xavier and friends?! Tangina?" Galit na sigaw ni Aaron.

"Why? I told you guys to pick a name for the team, ayaw niyo naman mag suggest." Sagot ni Xavier.

"It's fine, let's go." Banggit ni Alex sabay deretso ng lakad papasok.

"Yaay! It's a field trip!" Natutuwang sigaw ni Bryan.

Naiwan akong nakatulala. What the heck, ba't ba ko napasama ng gan'to kasama sa mga tropa ni Aaron. I blame Amy for this.

"Let's go, Yana!" Pagtawag sa'kin ni Amy.

--

The first black spirit that we encountered is a Mire. Mire is gooey and slimey looking monsters. I believe they are just easy to kill. They have a very low magic capacity.

"AAAAAAAAAH! Oh my god, nakakatakot. Help!" Pagsisigaw ni Amy habang nakayakap sa braso ni Alex. What the heck Amy, it's just a effin slime tas naka kapit pa siya kay Alex. Grabe dumamoves ng tropa ko.

"FIRE BLAZE!"

Agad na pag atake ni Xavier sa mga Mire. Pero ba't ganon, lalong dumami ang mga nakakadiring Mire sa paligid.

"WATER SLASH!"

Pag atake din ni Aaron sa mga kawawang Mire.

"Hey, that's my kill!" Inis na sigaw ni Xavier.

"Anong kill mo? Team fight 'to!" Sagot

Naubos na 'yung mga Mire at sina Xavier at Aaron nagtatagisan pa din ng kanilang mahika.

"Are they always like that?" Tanong ko.

"Yeah, get used to it." Sagot ni Alex.

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad, para kaming nasa ruins, sobrang malumot at mahamog ang daan. I can't believe na parang totoo ang lugar, artificial lang ang lahat ng ito pero dama kong totoo.

"Stop..." Pagtigil ni Alex sa amin. May naramdaman ata siyang mali.

May nahulog na maliliit na bato mula sa itaas. Parang may parating...

"Hawwwwk!"

Isang malaking ibon ang paparating sa lugar namin. Kayumanggi ang kulay, mahaba ang buntot at mayroon itong matulis na tuka. Hindi ako nagkakamali, isa itong Gryphon.

"♪In nomine voce angeli♪"

I closed my eyes.

"♪Ego protector sacrum!♪"