Somin aceleyle şirkete girdi. Bugün mülakata girecekti ve geç kalmak istemiyordu.
Asansöre bindiğinde aynı anda biri daha bindi. Bir süre sonra asansör durdu. Somin adama doğruldu. Ne olduğunu anlamamıştı.
Matthew: Imm, sanırım bir arıza olmalı.
Somin: Ne?
Asansörün tuşlarına hızla basıyordu.
Somin: Ya olamaz! Kimse var mı?
Bir süre sonra asansörün kapısını yumruklamaya başladı.
Mh: Sakin ol. Zaten yardıma geleceklerdir.
Bir süre sonra ellerini asansörden çekti. Nefes alışları hızlanmıştı.
Mh: Iyi misin?
Sm: B-Ben nefes alamıyorum.
Somin yavaşça yere eğildi. Ardından Matthew 'de yanına geldi.
Mh: Sakin olmaya çalış! Derin derin nefes al tamam mı?
Ardından bağırmaya başladı.
Mh: Kimse var mı? Yardım edin!
Aradan bir kaç dakika geçmişti. Sıcak hava ikisini de bunaltmış ve terletmişti. Somin yavaşça Matthew 'in omzuna yaslandı. Göz kapakları bu ağırlığı taşıyamıyordu. Somin yavaşça gözlerini kapadı.
Mh: Hey gözlerini aç!
Matthew korku ve endişeyle Somin 'i ayıltmaya çalışıyordu. En sonunda asansörün kapısı açılmıştı.
Mh: Çabuk ambulans çağırın! Hadi hadi ne duruyor sunuz?
Ardından Somin 'i kucağına alıp dışarı çıkarttı.
Mh: Lütfen uyan...
💞
