The Fan

CHAPTER 12

Nang maisara ang pinto, agad naman siyang bumalik sa tabi ng kanyang kaibigan pero ang silya na kaniyang inuupuan ay okupado na ni Rhian na hawak ang kamay ni Solen. Kahit pa nakahospital gown pa ito, halata pa rin ang kurba ng kanyang katawan. Firm at well-maintained. Hindi man nakaayos ang buhok nito, hindi maiaalis ang mala-dyosa nitong ganda. Is she just appreciating Rhian's extraordinary beauty, o attracted na ito sa kanya? She has to call German, baka sakaling mamulat ang kanyang mata sa kanyang preference.

The number you are calling is out of coverage area. Please try your call later

"Walang signal? Asan yung lalaking yun?"  sambit ni Glaiza sa sarili.

"Sinong tinatawagan mo?" tanong ni Rhian.

"Boyfriend ko,"

Hindi nagbitaw ng masamang salita si Glaiza. Hindi siya sumigaw at hindi siya sinimangutan, pero ang salitang iyon, may kung anong dumagan sa dibdib ni Rhian. Masakit. Mabigat.

"Oh, may boyfriend ka pala," Malumanay nitong sabi.

"Hindi ba nasabi ni Sol? For sure naikwento na niya ako sa'yo," sabi pa nito habang umuupo sa paanan ng kama ni Solen.

"N...nasabi. I forgot,"

"He's...."

"Kamusta na na ang lagay ni Solen? Anong sabi ng doctor?" ayaw pang marinig ni Rhian ang kahit anong tungkol sa kasintahan ng kausap. Wala siyang gustong malaman tungkol sa lalaking nagmamay-ari na ng puso ng babaeng nagugustuhan niya.

"She's okay na. Well, we almoat lost her pero narevive naman siya ng mga doctor,"

"Kailangan yata may bantay si Sol na mga pulis,"

"Naisip ko na rin yan,"

"Then I'll ask Tito Ronnie. May kakilala siyang pulis. He can request maybe a couple of police to stand as guards sa labas,"

"Thanks Rhian. It means so much,"

Sa pagdampi ng palad ni Glaiza sa braso ni Rhian, kapwa sila nakaramdam ng isang malakas na boltahe. Hindi nila maexplain but it feels special. Nagtama ang kanilabg mga mata. Parang pulley na dahan-dahan silang hinihila palapit sa isa't isa. Tila parehong wala sa kanilang mga sarili ang paglapit ng kanilang mukha at parehong kumakabog ang kanilang mga dibdib.

Sa kahiblang distansya ng kanilang mga labi, they are breathing each one's air as if breathing the fresh spring air. Between the two of them, si Rhian ang may mas malakas na kabog ng dibdib. Siya ang NBSB, at walang ni sinuman ang nakadampi sa kanyang labi. She never experienced any intiminate physical contacts and Glaiza is her first. Excitement ba ang nararamdaman niya? She wanted to know how it feels like to kiss, specially when its the person she has interest in. Isang paghila na lamang ng invisible thread na humihila sa kanila at magdadampi na ang kanilang mga labi ng maramdaman ni Rhian ang paggalaw ng kamay ni Solen na hawak-hawak niya. Bigla siyang namulat sa realidad at napaatras. Ganun din si Glaiza. Nagiaing siya na hindi alam kung paanong kamuntikan na niyang halikan si Rhian.

"Si...si Solen. Gumalaw si Solen," sambit ni Rhian.

"I'll call the doctor. Stay here," agad namang kumilos si Glaiza para na rin mahimasmasan.

Rhian took a deep breath. She didn't know what came over her. Was she possessed at hindi niya alam ang ginagawa? She wanted to thank Solen for fidgeting but th the same time, nanghihinayang sa hindi pagtuloy ng pagdidikiy ng labi nila ni Glaiza. On the other hand, she's relieved dahil gising na ang kanyang bodyguard na inatake ng killer twice.

Agad dumating ang doctor kasunod ang nurse at si Glaiza. Tumayo naman si Rhian upang bigyang daan ang doctor to check Solen. Tumabi siya kay Glaiza na hindi alantanang hinawakan ni Glaiza upang alalayan. Her hold is comfortable to her. Not that Solen is jot comfortable to be with. One month na biya itong bodyguard, pero iba sa pakiramdam ang pagaalalay sa kanya ni Glaiza. Undescribable ang feeling na may kasamang tuwa.