CHAPTER 4

7.4K 400 30
                                    

Hindi na mabilang ni Helena kung ilang beses s'yang nagpaulit-ulit sa paglunok dahil sa isang malinamnam na pangitain. Tanging puting tuwalya na lang kasi ang saplot ni Paolo, habang nililinisan ni Helena ang sugatang bahagi ng katawan nito. Nakatulog na sa recliner si Paolo sa sobrang pagod, kaya hindi na nito alintana kung ga'nong kalalang stress ang dulot ng kanyang kahubdan kay Helena.

'Shet!' wika ni Helena sa isipan. 'Nakaka-hypertension ka na kapag may damit, nakaka-stroke ka na pala kapag wala! Ugh! Gosh.' Halos magsugat na ang lower lip ni Helena sa pagkagat n'ya rito. Marahan n'yang pinagmamasan ang maamong mukha, mga braso, dibdib, abs at bandang puson  ni Paolo. Paolo's body's just too well sculpted for his own good. Halos atakihin naman si Helena sa puso nang biglang gumalaw ito na ikinalaglag ng tuwalyang pantakip sa hinaharap nito. Napairit nang walang tinig si Helena. Muli rin itong napalunok ng isang bulto, at namilog ang mga mata nang tumambad sa kanya ang kabuuan ng hinaharap ni Paolo. Agad namang dinampot ni Helena ang tuwalya at pabiglang itinakip itong muli sa bandang puson ng binata.

Nanginginig na minadali na ni Helena ang pagpunas sa mga sugatang bahagi, bago ito nagmadaling tumakbo sa banyo upang doon mag-hyperventilate. She really thought she's going to pass out.

'Shit!' Kagat-kukong sinisilip-silip nito si Paolo mula sa banyo. Napapahawak din ito sa kanyang balakang. 'Oh my ovaries please don't fall...please...please. Hey!' Tinatapik-tapik rin nito ang magkabilang dibdib, dahil sa pag-aalburuto ng kanyang mga nips.

Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2017, All rights reserved.

Ipinaypay nito ang kanyang kanang kamay sa bandang leeg. Naka-on ang aircon at umaabot naman ang lamig nito sa kanyang banyo, but she's sweating. Natutukso itong maghubad ng shirt, bagama't napigilan naman nito ang kanyang sarili.

Upang maibsan ang sobrang pagkabanas, dumiretso ito sa shower at nagpakabasa kahit may suot-suot pa itong saplot. 'Damn you Paolo Montero...' bulong n'ya habang nakayukong dinadama ang lamig ng tubig mula sa shower. 'I really hate you right now for doing this to me.'

***

"Kumuha na lang ako sa mga comfy pj's ni kuya." Ibinigay nito kay Paolo ang mga nakatiklop na cotton white shirt, plaid pajama, black boxers at white towel. Nakaupo ito sa gilid ng recliner. "Hindi naman masyadong malayo ang size n'yo. May bagong toothbrush nga pala sa banyo, just in case you want to...you know."

Ngumiti si Paolo. It kind of tickled Helena a little bit. Hindi kasi ito sanay nang nginingitian ni Paolo. Usually kasi, ngisi lang ang natatanggap n'ya mula rito. Magkaiba naman kasi ang ngisi sa ngiti. "Thank you..." pagbulong ito.  Bakas pa rin dito ang matinding exhaustion kahit napaidlip na ito.

"Nagugutom ka ba?"

Napatingin si Paolo sa wall clock. Eleven PM na. "Yeah. But, I don't want to bother you too much. A glass of water is enough."

"Nope. That's not gonna cut it. I'm going to make you a sandwich." Paalis na sana si Helena nang...

"W-wag na. Baka mahalata pa tayo ng family mo. I'm good. I'll be fine."

"Bakit ba ayaw mong may makaalam kung nasaan ka?"

Natahimik na naman ito at tumanaw sa labas ng bintana.

"Fine." Helena let it go, "Whatever your reason is, I'm still going to make you sa sandwich. BRB!"

***

Hindi sure ni Helena kung tulog na ang kapatid n'ya, but she saw her parents in the living room. Nanonood ang mga ito ng late night news, habang may kausap ang Daddy n'ya sa telepono.

"Bakit gising ka pa?" pagpansin sa kanya ng ina.

"N-nagutom po ako. Pupunta lang po ako sa kitchen to make myself a sandwich." Marahan ang kanyang paghakbang; napapatingin din ito sa Daddy n'ya at sa telebisyon.

"Ok. Do you need help?"

"H-hindi na po. Kaya ko na po."

"Ok."

Hindi pa ito nakakalayo nang...

"Daddy!"  Biglang kinalabit ng Mommy n'ya ang Daddy n'ya. Nakaturo ito sa T.V. "Tell Art na nasa news na 'yung mga nahuli nila."

"Pare...nasa news na raw 'yung mga nahuli nila." Sabi ng Daddy n'ya sa kausap nito sa telepono.

Helena confirmed. Ang Daddy ni Paolo ang kausap ng Daddy n'ya sa telepono. Tumingin si Helena sa telebisyon at marahang lumapit upang mapanood at mapakinggan din n'ya ang balita. The marquee reads:  Carjackers of the Montero heir, captured. Paolo Montero and long-time girlfriend Gabbie Sta. Maria, still missing.

'Long-time Girlfriend?!' ani Helena sa sariling isipan. 'Gabbie Sta. Maria? 'The' supermodel Gabbie Sta. Maria?!' Agaran ang pasikretong panlulumo ni Helena. 'Well that explains it.' Referring to Paolo's shady intentions and attitude towards her--the gifting and discreet seduction, are all but just part of Paolo's playful antics simula nang malaman nitong may gusto s'ya rito. 'How can you be so stupid, Helena?!' Naiiyak na ito kaya tumalikod na lang ito bago pa makita ng kanyang mga magulang ang pagtulo ng kanyang mga luha. 'What makes you think that someone like him can be into you for real?'

***

"Thank you, Helena." Matapos makain ni Paolo ang inihanda n'yang sandwich.

"No problem." Mas relaxed na ang tono ni Helena.

What she've recently discovered about Paolo is very helpful after all.  Hindi na s'ya stressed out at kinakabahan. Hindi na rin s'ya pinagpapawisan at natataranta.

"Sana, ok lang sa 'yo na dito muna ako. Kahit mga two days lang."

Excited s'ya kanina bago n'ya narinig ang balita. But the tide did turn quite quickly after her heart was covertly broken.

"No Paolo. You can't stay here. I actually want you to leave at dawn."

"But..."

"C'mon Paolo! Why did you choose to come here anyway? Are we even friends?!" Helena's trembling dahil sa pagpipigil sa pag-iyak.

"B-but I thought it's ok with yo--"

"No. It isn't."

[ITUTULOY]

My Incognito HeartBreakerUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum