Ten Months with the Teng family JeMik fan fic

chapter 17 ♥

wensh: (simangot) ang yabang mo talaga! dyan ka na nga maliligo na ako!!

jeric: gusto mo sabay na tayo dyan.. (ngisi)

wensh: ang kapal mo! manyak!!!

jeric: bakit pareho naman tayong lalake ah? (taas baba ng kilay)

wensh: ang sabihin mo, gusto mo lang ako bosohan! ... manyak! (hampas kay jeric)

jeric: sus! ikaw.. bobosohan ko? asa naman na may makita ako sayo! baka ikaw pa ang mag enjoy sakin! (hinubad ang tshirt)

wensh: (dali daling pumasok sa banyo)

jeric: bilisan mo ah!! hahhaah! (lumabas ng kwarto)

im sorry kung napikon kita ng ganito kaaga... hindi ko pa kasi alam kung paano ko sasabihin eh... for me naman ikaw ang pinakamaganda, kung para sayo marami kang FLAWS, para sakin iyon ang pinaka maganda para sakin dahil hindi mo kinakahiya ang mga iyon. hope mag kalakas na ako ng loob para sabihin sayo ang nararamdaman ko. (umalis)

end of pov.....

sa labas ng bahay ....

ara: (nilagay ang bag sa kotse)

mika: bestie, wait lang ah.. may nakalimutan akong kunin..

ara: sige.... at mika, favor naman, pakuha naman ng jacket ko sa pangatlong drawer yung kulay green.

mika: sige kukunin ko! (umalis)

jeron: (lumabas, dala ang bag)

ara: akin na po sir. (kinuha ang bag)

jeron: thank you ara! (smile)

ara: ahh sir, may kukunin pa po ba kayo sa loob?

jeron: wala na.. yan lang naman ang dala ko.

ara: (smile)

jeron: (deep sigh, napasandal sa van)

ara: may problema ho ba sir?

jeron: (napatingin kay ara) kinakabahan ako eh. (sigh)

ara: (smile ) pareho lang ho kayo ni mika.

jeron: ganun ba?

ara: opo, halos di nga po makatulog yan kagabi.. kinakabahan daw sya sa mga gagawin nyo.

jeron: ...... actually nakakahiya nga sa kanya eh. dahil sa sobrang inis ko dati kay joanna, ayan tuloy nasabi ko na girlfriend ko sya. kung hindi ko ginawa yun , sana ngayon , walang problema. hindi na si mika mahihirapan pa'ng umarte.

ara: (ngumiti) malay nyo sir, may rason pala ang lahat kung bakit nangyari  ang mga to. (smile)

jeron: kung meron man, sana malaman ko yun sa lalong madaling panahon. ayaw ko mag isip o manghula. sasakit lang ang ulo ko. tsk...

ara: kung ganun po sir, makiramdam kayo. (smile)

jeron: what do you mean??

ara: sabi po kasi ng nanay ko, kapag may gusto akong malaman, pakiramdaman ko daw ang mga bagay bagay sa paligid ko. matuto daw akong makinig sa tibok ng puso ko. sa ganitong paraan , malalaman ko daw po ang gustong ipaalam sakin ni god. (smile)

jeron: sapalagay mo, effective yun??

ara: wala naman po'ng masama kung susubukan nyo.. (sigh) sir pwede po magtanong??