Aşk Şarabı 🍷Askıda

4.Bölüm

Annem ve ben o gün bakışmış ama bir yol bulamamıştık. Babam ciddiydi ve onu inadından geri döndürmek imkânsız gibiydi bizde ona uyduk. Kabul ediyorum bu durum benim için zor olacak ama halledemeyeceğim bir şey değil. Babamın bunun haricinde ne yapabileceğini ise deli gibi merak ediyordum. Ona tamam dediğimde suratındaki ifadeyi görmeliydiniz. Şokla ''Tamam mı?'' diye sordu. Bende yine onayladım. O zaman şuanda başlıyor cezan dedi. Hiç yoktan iyidir. En azından haber verdi. Bir anda kartlarımı kapatmadı. Dışarıda başıma gelseydi tam rezaletti yani. Koskoca Işıl Özsoy bu rezaleti kaldıramazdı. Gülerek kahvaltımı yapmaya devam ediyordum ama içim kan alıyordu. Kahvaltı bitmiş odama çıkmıştım. Bu durumu hemen Neslihan'a anlatmalıydım. Hemen mesaj attım. Anında cevap geldi. 'Evde misin?' diye sorduğunda cevabım gecikmedi. Durumun detayını öğrenmek için arayacaktı şüphesiz. 5 dakika geçmedi telefonum çaldı. Güldüm ve cevapladım. Kulağımı patlatan sesi ve sorduğu sorularla bir süre sessiz kaldım. Cevap vermeyince susmayı akıl etti sevgili arkadaşım ve bana seslendi. 'Işıl orada mısın?' Bir süre sessiz kalmak istesem de buraya geleceğini bildiğimden 'evet' dedim. Sonrasında upuzun bir konuşma ve çıkarılan sonuçlar...

''Ee bu durum seni ne kadar etkiler?''

''İnan hiç bilmiyorum tatlım. Babam ne yapmaya çalışıyor hiçbir fikrim yok.''

''Zamana bırak. Rıfat amca mantıklı adamdır. Senin cezanı çektiğini anlayınca bu durumu uzatmaz.''

''Umarım öyle olur. Neslihan iyi ki varsın.''

''Sende öyle tatlım.''

Hem konuşup hem mesajlaşmak bize ait bir durumdu galiba. Gülerek ''Hadi tatlım görüşürüz. Benim cici kız olmam lazım.'' Dediğimde oda kahkaha atıp telefonu kapattı.

Bir süre sonra aşağı inip anneme yardım ettim. Zaman hızlı geçmiş akşam olmuş babam eve gelmişti. Sabaha göre gayet sakin görünüyordu. Onu görünce her zaman yaptığım gibi boynuna atlayıp yanaklarından öptüm. Hoş geldin demeyi de ihmal etmedim. Bana bakıp düz bir sesle ''Hoş buldum'' dedi. Hadi ama baba hala mı trip. Neyse dedim kendime. Bu da geçer. Yanından kalkıp annemin yanına gittim. Anneme üzgünce bakıp ''Babam beni affedecek mi?'' diye sordum. Annem benim aksime gülerek ''Evet'' dedi. Babanın öfkesi şeker gibidir. Anlıktır ama damarına basarsan uzatır da uzatır. Akışına bırak. Ters gitme zaten o vazgeçecektir.'' Demeyi de unutmadı. Ee tabi yılların tecrübesi. Babamı kitap gibi okumuş kadın. Annemi sulu sulu öpüp ''Sen bir tanesin'' dedim. Sonrasında güzel bir yemek yiyip biraz oturduktan sonra odalarımıza çekildik. Bugün yorucu bir gündü. Odamda ne yapsam diye düşünürken sosyal medya hesaplarıma baktım. Hep aynı şeylerdi ama Watpad'den uzun zaman sonra bir bildirim geldiğini görünce çok sevinmiştim. Bu hikâyeye bayılmıştım ve yazarı da çok yakın bir arkadaşımın arkadaşıydı. Hikâyedeki karakterler gerçek hayatta da vardı ve yakın bir zamanda tanışma imkânım da olmuştu. Grup tamamen kızdı ve çok kafaydılar. Hemen hikâyeye girip 'Sonunda geldin' yazdım. Cevap gecikmemişti. 'Geldim ya sakin prenses. Önemli olan o.' Yazarı tam benim kafadaydı. Gerçek adımızdan çok burada takma adlar kullanıyorduk. Bu daha gizemliydi. ''Bölümlere bayıldım. Yeni bölümler gelmeyince üzüldüm.'' Yazıp yolladım. Cevap jet hızıyla geldi. ''Bu ara yoğundum. İşlerin yoğunluğu ve ilham perilerim beni terk etmişti. Şimdi döndüm ve buradayım.''

''Çok sevindim dönmene. Hikâyenin hayranı olarak yeni bölümleri heyecanla bekliyorum.''

''Bende canım bende. En yakın zamanda gelecek merak etme. Bomba bölümler ve bomba sahneler var. Hepsi capcanlı ve gerçek.'' Sondaki kahkaha emojileri Aman Allahım bu kız deli.

Gülerek ''Bekliyorum Elf'' dedim. Benim de favori karakterlerim vardı. Saatin geç olduğunu görünce şaşırdım. Bu kadar ne konuşmuştuk. Elf iyi geceler. Saatte epey geç olmuş. Sen gidip yat ve güzel güzel bölümler yaz. Bizi mutlu et.''

Anında cevap geldi. ''Sana da tatlım. Yazarım tabiî ki de.''

''Elf'' dedim sustum. Merakla ''Efendim Işıl?'' dedi.

Ben de gülerek hikâyenin adıyla kapanışı yaptım. ''Aşktan Haber Ver!''

Oda güldü ve konuşmamız sonlandı. Bilgisayarımı kenara koyup yatağıma uzandım. Bugünü düşündüm ve karar verdim. Her şey güzel olacaktı. Düşüncelerimin ağırlığıyla uykuya dalmıştım bile.