Kolonie Alfa (on hold)

Mijn makeup!

Terwijl de anderen verder gaan met kiezen rol ik achter Marlee aan. "Marlee! Marlee!" Roep ik. "Waar zit je?!" Roep ik. Dan hoor ik gesmoord gesnik vanachter een deur. Als ik de deur wil open duwen bots ik er vol tegen aan. "Oef.. Dat deed pijn." Kreun ik. Ik hoor een zachte giechel. "Marlee, help eens." Zeg ik. Ze duwt de deur open en ik zie twee rode ogen verschijnen. "Liefie toch." Zeg ik en ik strek mijn armen uit voor een knuffel. Ze 'valt' in mijn armen en snikt het uit. "Z...ze... I...is....z...zo...ge...gemeeen!" Snikt Marlee. "O nee! Mijn make-up!" Roept ze opeens. "Tja, mijn jurk." Zeg ik met een uitgestreken gezicht. Ze giechelt weer. Gelukkig. "Het komt goed. Promise." Zeg ik terwijl ik haar tranen weg veeg. "Denk je?" Vraagt ze onzeker. "Zeker, Kile houdt alleen van jou." Antwoordt ik. "Kom! Straks heb je de lelijkste!" Roep ik als ik bedenk dat ze nog aan het kiezen zijn. "O god!" Roept Marlee en ze gaat meteen achter me staan en begint te duwen. Ik houd me stevig vast en hoop dat Marlee kan sturen. In ieder geval beter dan Maxon. Na een misselijkmakende rit zijn we eindelijk bij de eetzaal. Marlee mindert alleen geen vaart en ik knal door de klapdeuren. "AUW!" Gil ik. "Ik kie.." Wil Ashley net zeggen als Marlee roept: "Hale Garner!" Hale loopt naar Marlee en Ashely zegt: "ik kies Ean!" Ean lacht lief en gaat naast haar staan. "Dan zijn de roommates nu bekend!" Zegt Mimi. Ik schrik me steeds dood doordat ze steeds zo plotseling opduikt. "Gaat u mee lady America?" Vraagt Arthur opeens. "Ie!" Gil ik van schrik. "O jij bent het. Waarheen trouwens?" Vraag ik. "De medibot." Antwoordt hij beleefd. Ik denk even na waar hij het over heeft maar dan weet ik het weer. Een medibot is een doktor robot. "Ik ga mee." Zeg ik tegen hem. Hij knikt en begint me voort te duwen. Ook dit keer best snel maar hij is een robot dus kan hij geen fouten maken met bochten...

-even later-

Als we er zijn word ik uit de rolstoel gehaald en op een doktorsbed getild. De medibot komt naast me staan en onderzoekt mijn rug en benen. "Probeer uw benen eens te bewegen." Zegt hij. Ik probeer mijn benen krom te maken en het lukt een héél klein beetje. "Oke." Zegt hij dat hij het gezien heeft. "Lady, als u ooit weer wilt lopen moet u geopereerd worden...."