~️Gamzeli Yarim~💜(ASKIDA)

GY|1

"Günaydın Merve"

"Sana da günaydın kuzum"

"Aysima kahvaltı yaptın mı"

"evet Merve yaptım sen"

"Ben yapmadım kantine gidelim mi"

"Tamam gidelim"

Kantine giderken telefonum çalmaya başladı.

Arayan kişi kuzenim sudeydi

"efendim sude"

Ama bir tuhaflık vardı. Sude ağlıyordu.

"sude noldu"

"A-aysima s-sizin evde y-yangın ç-çıkmış.

Yangın kelimesi kulaklarımda çınlıyordu.Mervenin noldu aysima sorularına kulak asmayıp arabama atlayıp eve doğru sürmeye başladım. Aslında bu kadar hızlı kullanmazdım ama ailem söz konusu olduğu için hızlı kullanıyorum. Evimizin önüne yaklaşınca sağlık görevlilerinin yanıp kül olmuş evden 3 tane ceset poşeti çıkardılar. O an ayaklarımın beni taşımadığını farkettim

"Allah'ım nolur aileme Bir​ şey olmasın nolur"

Hemen koşarak ceset poşetlerinin yanına gittim. Ağlayarak yanıma koşan sude'nin dedikleriyle en son hatırladığım şey adımı tekrar eden insan sesleriydi. Gözümü açtığımda hastanede olduğumu fark ettim. Sude nin odaya yaşlı gözlerle girmesiyle kalbime bir acı saplandı

"S-sude anneme babama abime ve Miray'a bir şey olmadı hepsi sapasağlam seni bekliyorlar de lütfen sude lütfen"

"K-kardeşim b-aşın sağolsun teyzem eniştem yağız abi ve Mira-"

"Hayır sude yalan söylüyorsun onlar yaşıyor ölmediler tamam mı"

Çiçek'ten

Aşağıda kahvaltı hazırlarken duyduğum ses ile yukarı çıktım. Aysima anne ve babasının adını sayıklıyordu. Onlar ölmedi yalan söylüyorsunuz diye birşeyler diyordu. Belli ki kabus görüyordu. Hemen yanına gidip uyandırmaya çalıştım.

" Aysima uyan canım sadece kabus görüyorsun hadi Birtanem uyan"

Aysima'yı uyandırmak için yüzüne azıcık su döktüm tabi döker dökmez uyandı.

"annem babam"

"Aysima tamam geçti canım kabustu sadece sakin ol"

Uyandığında​ direk ağlayarak boynuma sarıldı.

"çi-çiçek a-annem b-babam a-abim ve m-miray y-yangında ö-ö-ölüyorlardı"

" Aysima tamam geçti sadece kabustu istersen ara nasıl olduklarını sorarsın"

Aysima'dan

O nasıl bir kabustu Allah'ım lütfen böyle bir musibeti başımıza verme

Hemen annemi aradım. Çünkü ben üniversite okumak için Ankara'ya geldim ailem ise Muğla da yaşıyor.

"alo anneciğim nasılsın babam abim Miray nasıllar"

"biz iyiyiz kızım da hayırdır sabahın bu saatinde neden aradın"

"Şeyy.... ben sizi çok özledim de o yüzden zaten yakında gelicem"

"bizde seni çok özledik kızım haydi Allah'a emanet ol"

"sizde Allah'a emanet olun herkese selam söyle"

"aleykümselam"

Annemle konuştuktan sonra telefonu kenara koydum. Lavaboya girip rutin işlerimi halledip abdest alıp çıktım. Namazımı huzurla Eda ettikten sonra aileme bolca dua ettim. Üzerimi giyinip aşağı indim. Çiçek çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı.

"Günaydın çiçeğim"

"Sana da günaydın aysimam. İyisin değil mi"

"iyiyim kuzum merak etme kötü bir kabustu sadece"

"Tamam o zaman üzerine gelmeyeceğim anlatmak istersen bana anlatabilirsin"

"teşekkürler çiçek ooh kahvaltı da lezzetli görünüyor hadi çok acıktım yiyelim"

"afiyet bal şeker olsun"

Sessiz geçen kahvaltıdan sonra okulumdan birkaç günlüğüne izin alıp ailemin yanına gitmek istiyordum.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra çiçeğe dönüp

"çiçeğim ben 1 haftalığına ailemin yanına gitmek istiyorum. İçim böyle rahat etmeyecek.

"tamam kuzum sen nasıl istersen"

"ben okula gidip izin alayım o zaman"

"görüşürüz o zaman"

"bay bay"

Üzerim giyinik olduğu için sadece feracemi giyip çantamı alıp çıktım.

Bu arada kendimi tanıtmadım. Ben Aysima kara 21 yaşındayım Ankara İlahiyat Fakültesine Arapça bölümünü okuyorum. Beni düşüncelerimden ayıran otobüsün durakta durma sesiydi. Hemen otobüsten inip okula girdim. Ama okulun bahçesine girdiğim an gördüğüm kişiyle ağzım açık kaldı.

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem inşallah beğenirsiniz.

Yazım yanlışlarım olursa affola

Hikayem hakkında yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın😘

Hepiniz Allah'a emanet olun