“hello babe? Parang di ka ata Masaya na tumawag ako”
“di naman babe. Masaya nga ako at tumawag ka kase miss na miss na miss na kita eh”
“kapitan! Don’t worry nandito na kame!”
“Andrei! Umuwi ka dito ha! Nalulungkot ang best friend ko eh”
Mga loko loko talaga tong mga to. Hahaha. Sigurado bingi na si Andrei sa kabilang linya haha.
Binigay na nila sa akin yung phone.
“hello babe? Buhay ka pa ba jan?” then I giggled
“babe naman eh! Bakit mo binigay yung phone sa kanila? Alam mu bang halos mabingi na ako dito dahil sa kasisigaw ng mga yun”
“sorry babe. Haha okay lang yan gwapo ka pa din naman kahit bingi kana eh”
“haha. I know. I love you babe”
“I love you too. Kelan ba ang uwi mo? Miss na kita eh”
“di ko pa alam babe eh. Masyado pang maraming problema dito. Tsaka nga pala babe, di muna kita matatawagan kase magiging mas busy na kame dito sa company para maayos na yung problema at makauwi na ako jan. basat lagi kang mag-iingat jan. wag mung poapabayaan yung sarili mo tsaka wag ka ng masyadong malungkot. Nanjan naman ang barkada para alagaan ka habang wala ako sa tabi mo. Kaya ko nga sila pinakiusapan para kahit papano di mo ako mamiss. Ingat ka ah? Alagan mo sarili mo pati si baby. I LOVE YOU BABE”
Sh*t! naiyak na ako
“a-ahm opo babe magiingat ako ditto iakw din hah? I LOVE YOU TOO”
Narinig kong tinawag na siya ng secretary niya
“babe I have to go. I LOVE YOU MORE”
Hay! Matagal tagal pa nga ata bago siya makauwi dito. Buti na lang nandito ang barkada para aliwin ako
*
Kabuwanan ko na at nakauwi nadin si Andrei dito sa bahay.
Nag-file si andre ng live sa company para mas maalagaan niya ako.
*
Bigla akong nagising. Ang sakit na nung tummy ko tsaka parang basa yung kama.
“A-andrei. Andrei. Andrei please gumising ka na.”
“babe naman eh! Ang aga pa para gisingin ako”
“babe! Ang sakit ng tummy ko. I think manganganak na ako”
Biglang nataranta si Andrei. Tapos hinanda na niya yung gamit at yung sasakyan na dadalhin naming sa ospital.
Binuhat niya ako papuntang sasakyan and then nagpunta na kami ng sasakyan.
Dinala kaagad ako sa delivery room. Siempre kasama ko si Andrei sa tabi ko.
“misis, ire lang po. Para polumabas na si baby”
“ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh! Ahhhhhhhhhhhhhhhh! Whooooo!!”
Then nakalabas na yung baby naming ni Andrei.
“congratulations Mrs. Toledo, it’s a baby boy”
Then nakatulog na ako.
*
Nagising na lang ako na nasa room na ako nitong ospital
Hawak hawak ni Andrei yung baby naming habang yung barkada nilalaro-laro nila si baby.
Napansin nila na gising na ako kaya lumapit sa akin si Andrei para makarga ko si baby.
Ang cute cute ng baby boy namin ni Andrei. Kamukhang kamukha niya.
“babe, anu gusto mong name para sa baby?” tanong ko sa kanya
“Julian Eunico, babe. Bagay na bagay sa baby naten”
“kung yun yung gusto mo eh.”
Binigya ko na ulit si baby Julian kay Andrei and nilaro laro niya.
Yung barkada naman uuwi daw muna para makapaghanda ng celebration para sa baby namin ni Andrei.
Habang pinagmamasdan ko si Andrei and si Baby Julian parang balewala lahat yung hirap na dinanas naming ni Andrei dati. Ngayon magkasama kami sa pagpapalaki sa aming anak na si Julian. At ngayon buo na an gaming pamilya.
-----------------------------------------------------------------------
sassyabhie eto na yung fan fiction mo. haha. yung special update naman ngayon :) haha ayan ah may fansign niya may fan fiction pa :)
----euphy_toledo
Man, Who I Have To Marry (FAN FICTION)
Start from the beginning
