MONSTER [COMPLETED]

2

မနက္နိုးလာေတာ့ အနည္းငယ္ ၀ါးတားတားျဖစ္ေနေသာ မ်က္လံုး လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ျမင္ေနသလိုလို... ေသခ်ာ မ်က္လံုးပြတ္ျပီး ျကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွ္ိ...

ေဘးနားက wheelchairေပၚ ျကိဳးစားျပီး ထိုင္လိုက္ကာ...  Hyungကို ေအာ္ေခၚမို့ဆိုေပမယ့္ မေန့ညက အိပ္မက္လိုလို ျဖစ္ရပ္ေျကာင့္ ျပတင္းေပါက္ဘက္သို့ သြားကာ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့... ဘာမွ မရွိ....

" နိုးေနျပီလား "

ေနာက္က hyungအသံေျကာင့္ ေခါင္းသာျငိမ့္ျပမိသည္...

" လာ.. Hyung မ်က္နွာသစ္ေပးမယ္... ျပီးရင္ ေဘးအိမ္က ahjimaက သူ့သား ေမြးေန့ပြဲမို့ ဖိတ္ထားေသးတယ္... "

" ကြ်န္ေတာ္ မလိုက္ခ်င္ဘူး "

" ယဥ္ေက်းမွဳဆိုတာ ရွိေသးတယ္ kookieရ... လိုက္ခဲ့လိုက္ပါ....မိတ္ေဆြလည္း ဖြဲ့ရင္းေပါ့ "

" မုန္းတယ္... အရမ္းမုန္းတယ္ ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀ကို... "

မ်က္ရည္ေတြက ဆက္တိုက္ စီးက်လာသျဖင့္ မ်က္နွာသစ္ေပးရန္ ျပင္ေနေသာ hoseokမွာလည္း အံ့ျသစြာ...

" ခုလိုမ်ိဳး ဒုကိၡတ ပံုစံနဲ့ ဘာလို့ အသက္ရွင္ေနရဦးမွာလဲ... ေသတာကမွ ေကာင္းဦးမယ္... အားးး!! "

" Kookie... စိတ္ထိန္းစမ္းး hyungရွိတယ္ေလ..မင္းေဘးမွာ.... ေျခေထာက္ကျပန္ေကာင္းလာမွာပါဆို... နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ သည္းခံလိုက္ေနာ္.. wuri kookie... "

တစ္ခုခုကို အျခားလူကို အားကိုးေနရတာျကီးကို မုန္းလွျပီ... ကိုယ့္အားကိုယ္ မကိုးနိုင္ဘူး ကိုယ့္စိတ္ျကိဳက္လုပ္ရတာလည္း ဘာမွ မရွိဘူးး
ျပီးေတာ့ Noona..  ခုလိုမ်ိဳးပံုစံျဖစ္သြားေတာ့ အထင္ေသးတဲ့အျကည့္ေတြနဲ့ နွလံုးသားကို အစိတ္စိတ္အျမြာျမြာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားနိုင္သူ... သိပ္ခံရခက္တယ္... ေဟာဒီနွလံုးသားက....
က်စ္#### ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ရြံမုန္းသည္....

အကုန္ျပင္ဆင္ျပီးေတာ့ ေမြးေန့ပြဲရွိတယ္ဆိုတဲ့ ေဘးအိမ္ကို ထြက္လာခဲ့သည္.... မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္အိမ္ျကီးမွ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က လက္ယပ္ေခၚေနသလိုပဲ... ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းကိုငံု့ကာ တစ္ခ်က္ခါလိုက္ျပီး ျပန္ျကည့္လိုက္ေတာ့ မရွိေတာ့...