DREAMING

Chapter ONE

Tiktilaooooooooook!! Tiktilaooooooook!

Isang Puno ng pag asang umaga.

Sinilip ko ang mumurahing cellphone ko kung anong oras na.

Napatalon ako sa kama ko ng Makita ko ang oras .

Watdapak !

Alas dyes na.

Nagmadali agad ako patay ako neto sobrang late ko na sa klase ko lagot nanaman ako sa professor ko.

Ginawa ko na lahat ng dapat kong gawin nah toothbrush nag hilamos lahat na.

Isang bilisang lligo at onting wisik wisik nalang. Tumakbo ako papuntang kusina at napatingin ako sa lamesa

WALANG ULAM  :(

Wala nakong nagawa mabilis akong lumabas ng bahay naming .

Dali dali akong naglakad papunta sa sakayan ng jeep.

Hindi na ako nagulat ng Makita kong andaming nakatingin sakin .

Tsssk ! Sanayan lang yan .

Pano ba naman hindi mapag titinginan eh halos mukha na kong bruha sa itsura ko wala na kong suklay suklay .

Paano pa ba eh saktong alas dyes lang naman ang pasok ko ngaung araw nato.

Ng may dumaang jeep dali dali akong sumakay ditto andaming nagalit sakin dahil nababangga ko sila..

"Miss ano bayan! Di mo ba nakikita na may tao dio" Sabin g isang babae

"Pasensya na po. Nagmamadali lang talaga" Hingi ko ng pasensya

"Mga kabataan talaga ngaun wala ng ginawang maganda"

Di ko nalang pinansin. Mabilis naman ang naging byahe ko.

Halos lakad takbo na ang ginawa ko ng makarating ako sa classroom namin
Ng makarating ako dun parang lahat ng nandun ay nasa pag dating ko ang atensyon.

Hinanda ko na ang sarili ko at ang tenga ko pag pasok ko palang

"Ms.Motenegro! Kailan kaba papasok sa klase ko ng Tamang Oras!!" sigaw ni Mr.Cruz saakin.

"Sir pasensya na po talaga. "

"Hay nako! Sawang sawa na ko sa kakapasensya sayo Ms. Montenegro"

Umupo nalang ako at Hindi na sumagot kay Mr. Cruz dahil kung sasagot pa ko ay baka ipahiya lang ako neto.

"Kailan kaba mag babago Alliana Stella" sermon sakin ng kaibigan kong si Aira

"Alam mo naming nagtatrabaho pa ako sa gabi diba Aira kaya pwedi ba"

" Sabi ko naman kase sayo, Tigilan mo na ang pag tatrabaho mo"

"Baliw ka naba talaga ha Aira? Edi hindi ako mabubuhay kung hindi ako mag tatrabaho" Sagot ko kainis naman talaga.

"Ms. Montenegro Late kana nga sa Klase ko May gana kapang dumaldal" napabalikwas ako ng marinig ko ang sinabi ni sir

"Sir sorry po may tinanong lang ako"
Natapos ang klase naming nayon at pumunta ako sa susunod kong klase.

Halos mahilo ako sa gutom ng dumating ang lunch time namin ay dumiretso agad ako sa canten.

Madami ng tao at wala ng mabakanteng table kaya naman dumiretso nalang ako sa pila.

"isa pong tubig tsaka isang sandwich"
"Eto oh" sabay abot ko ng bayad
palabas na sana ako ng canteen ng magulat ako dahil nanlamig ang buong katawan ko

"WOOOOOAAAAAH!!!" Sigawan ng mga nasa canteen.

Napatingin naman ako pataas para Makita ko kung sino ang gumawa nun.
Laking gulat ko ng Makita ko si Sophia Margerette Alfonzo ang isa sa pinaka magandang babae dito sa university na may hawak ng basong wala ng lama.

"Ooops! Sorry" Sabi niya sabay irap saakin

Napanganga naman ang ng mga ilang minute dahil sa pagkagulat at dahil sa kahihiyan

"Grabe talaga si Sophiaa"

"Oo nga. Wala naming ginagawa sakanya ung babae"

"Buly talaga palibhasa lahat ng lalaki nagkakagusto sakanya"

Rinig kong bulong bulungan ng mga studyante sa loob ng canteen .

Dali dali akong tumakbo papuntang C.R wala na kong pakialam kung pinagtitinginan ako ang importante makaalis ako sa lugar nayon.

Nasa cr na ko ng mahilo ako at bigla nalang nagdilim ang paningin ko ..