18 years old PARENTS

CHAPTER 24

****

Yen’s POV

“Mag ayos ka na. Kakain na tayo.” Utos ni Ran.

“Eh mamaya na lang ako kakain sa canteen. Mauna ka na.”

Masyado naman nitong kinacareer yung pagiging close namin. Kailangan talagang sabay pa kami maglunch.

“No.. Mom and Autumn is expecting you to come.”

Nung tinignan ko siya na parang sinasabi kong ‘wala akong idea sa pinagsasasabi niya’ inexplain niya kung ano yun.

“May handaan sa bahay ngayon dahil dumating na si Mommy. Sabi ko isasabay na kita so tara na.”

“Hindi mo naman agad sinasabi. Tara!” Excited na sabi ko. Minsan lang kasi kami magkita ni Autumn magmula nung tumira na siya kasama ng mga Uytengco.

Tumawa na lang si Ran saka sabay kaming pumunta sa parking area.

Habang nasa sasakyan kami andun na naman yung feeling namin kung pano kami magsisimulang mag usap.

“Ehem! Pasoundtrip ka naman.” Kinapalan ko na yung mukha ko kesa naman mapanis yung laway ko. Isa pa matagal ko ng gusto mangyari to.

Yung magkasama kami ng walang barrier samin. Yung hindi ako maiistress sakanya dahil boss ko siya. Mas masarap sa pakiramdam yung ganito.

Inon niya naman yung player niya pero wala akong alam sa mga nasa playlist niya kaya nagswitch radio na lang ako.

My mind forgets to remind me

You're a bad idea

Eksakto namang Sparks Fly yung song na alam na alam ko talaga yung lyrics kaya sinabayan ko na.

“You touch me once and it's really something,

You find I'm even better than you imagined I would be.

I'm on my guard for the rest of the world

But with you I know it's no good

And I could wait patiently but I really wish you would...

Drop everything now

Meet me in the pouring rain

Kiss me on the sidewalk

Take away the pain

'cause I see sparks fly whenever you smile

Get me with those green eyes, baby, as the lights go down

Give me something that'll haunt me when you're not around

'cause I see sparks fly whenever you smile.”

Tapos nun narinig ko yung pagtawa ni Ran.

“Why?” Tanong ko sakanya.

“Nothing. You just look cute.” Tumatawang sabi nito.

“Pati ikaw. You look cute.” Nakangiting sabi ko habang ineenjoy ko na makita siyang tumatawa.

“Why? I’m not singing the same way as you did.”

“But you’re laughing differently from the way I’ve seen you before.”

Biglang napahinto siya sa pagtawa at hindi na nakapagsalita.

“Uy..nagbablush.” Saka ako naman yung tumawa.

“Funny.” Asar na sabi nito pero hindi pa din ako tumigil sa pagtawa.

Ang saya talaga ng ganito. Yung feeling na close na kami..as in super close..

***

Red’s POV